Warszawski Festiwal Piwa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Warszawski Festiwal Piwa
Ilustracja
Plakat festiwalu
Lata aktywności

od 2014

Termin

wiosna / jesień

Miejscowość

Stadion Wojska Polskiego w Warszawie

Założyciel

P. Leszczyński / J. Materski

Organizator

P. Leszczyński

Strona internetowa

Warszawski Festiwal Piwa – jeden z najważniejszych polskich festiwali browarów rzemieślniczych, organizowany od 2014 r. w Warszawie przez Pawła Leszczyńskiego, b. prezesa Mazowieckiego Oddziału Terenowego PSPD[1], prezesa Stowarzyszenia na rzecz Polskiego Kunsztu Rzemieślniczego Wolny Kraft[2] i (do 2021 roku) Jacka Materskiego, współwłaściciela Browaru Artezan. Stałym miejscem festiwalu jest od drugiej edycji strefa konferencyjna na Miejskim Stadionie Legii Warszawa. Jedynie pierwsza edycja odbyła się w innym miejscu, na Mokotowie, w hali na terenie nieistniejącego już Centrum Konferencyjno-Targowego przy ul. Domaniewskiej 37a czyli na tzw. Mordorze[3]. Corocznie festiwal ma dwie edycje – wiosenną, odbywającą się zwykle na początku kwietnia, oraz jesienną, zwykle w październiku. Ze względu na ograniczoną przestrzeń, liczba wystawców jest, mniej więcej, stała – na festiwalu wystawia się ok. 60 browarów polskich, 2–3 zagraniczne i 2–3 importerów piwa oraz ok. 17 food trucków. Przez trzy dni (od czwartku do soboty) na ponad 530 kranach, serwowanych jest około 1300-1500 różnych, lanych piw rzemieślniczych, z czego około 300 to premiery. Na każdej edycji prezentowana jest limitowana seria specjalnego szkła festiwalowego z nadrukiem.

Idea festiwalu[edytuj | edytuj kod]

Od pierwszej edycji WFP ma wyraźnie zarysowaną linię ideową, co pozwala mu się wyróżnić spośród licznych festiwali piwa w Polsce i za granicą. W przeciwieństwie do na przykład bardzo znanego niemieckiego festiwalu Oktoberfest, gdzie serwowane są powszechnie znane piwa wyłącznie z 6 browarów, na Warszawski Festiwal Piwa rotacyjnie zapraszane są małe, rzemieślnicze browary, które mają okazję zaprezentować swoje specjalności. Ważną cechą festiwalu jest zasada, że zaproszone browary muszą być reprezentowane przez piwowara lub (współ)właściciela, co gościom festiwalu daje możliwość nie tylko skosztowania piw, ale również poznania ich autorów. Ponadto w celu łatwej identyfikacji browarów i piw obowiązuje zasada, że każde stanowisko na festiwalu przynależy tylko do jednego browaru czyli niedozwolone są tzw. stanowiska łączone, na których serwowane są piwa z różnych browarów – jedyny wyjątek stanowią stanowiska importerów piw zagranicznych. Swoje credo festiwalowe organizatorzy WFP zaprezentowali w wywiadzie dla Pulsu Biznesu:

Stawiamy na artystów-rzemieślników i piwowarów od początku do końca obecnych w procesie tworzenia piwa. Zapraszamy browary warzące piwa unikatowe, których nie da się dostać w sklepach. Ten festiwal to wizytówka polskiego piwowarstwa. Pojawiają się na nim najnowsze trendy i smaki, które inspirują pozostałe browary.

J. Materski/P. Leszczyński[4]

W ramach WFP organizowane są warsztaty dotyczące sztuki degustacji piwa, analizy sensorycznej, profesjonalnej oceny jak również warsztaty tematyczne dotyczące konkretnego stylu, cechy piwa lub danego surowca. Każdorazowo dostępne są również wykłady, wywiady lub debaty podsumowujące lub prezentujące różne wydarzenia, zjawiska czy tendencje na szeroko pojętej scenie piwa w Polsce i na świecie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Szklanka festiwalowa i tzw. kangurek do jej trzymania na szyi
Dotychczasowe edycje Warszawskiego Festiwalu Piwa
Edycja festiwalu Data Liczba uczestników Uwagi
WFP1 10–12 X 2014 r. 7,5 tys. pierwszy festiwal na ul. Domaniewskiej
WFP2 24–26 IV 2015 r. 14 tys.
WFP3 15–17 X 2015 r. 12 tys. od tej edycji festiwal organizowany jest w dniach czwartek – sobota
WFP4 7–9 IV 2016 r. 19 tys.
WFP5 13–15 X 2016 r. 16 tys.
WFP6 6–8 IV 2017 r. 20 tys.
WFP7 21–23 IX 2017 r. 14 tys.
WFP8 24–26 V 2018 r. 13 tys.
WFP9 26–28 X 2018 r. 15 tys.
WFP10 4–6 IV 2019 r. 18 tys.
WFP11 24–26 X 2019 r. 16 tys.
WFP12 26–28 III 2020 r. - Planowana w marcu edycja nie odbyła się ze względu na pandemię koronawirusa
WFP12 7–9 X 2021 r. 13 tys.
WFP13 24–26 III 2022 r. 14 tys.
WFP14 13–15 X 2022 r. 17 tys.
WFP15 23–25 III 2023 r.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Piotr Wróblewski: Rewolucja wystrzeliła. Na piwny festiwal czekają miesiącami. „Chcemy wkręcać ludzi, którzy jeszcze nie mają zajawki”. Naszemiasto.pl, 12.03.2019. [dostęp 2019-09-29]. (pol.).
  2. Wolny Kraft startuje z akcją „Wiem, kto uwarzył to piwo!” – Dostawcy [online], www.horecatrends.pl [dostęp 2022-03-18] (pol.).
  3. Piotr Kucharski. Warszawa da się lubić!. „Piwowar”, s. 6–7, Jesień 2014 (numer 16). Polskie Stowarzyszenie Piwowarów Domowych. ISSN 2082-4874. 
  4. Sach: Święto piwowarstwa rzemieślniczego. Puls Biznesu, 23.10.2019. [dostęp 2020-02-17].