Wawrzyniec Starnigiel
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Prezbiterat |
1609 |
Wawrzyniec Starnigiel (ur. około 1571 w Busku, zm. 1639 w Zamościu) – doktor filozofii, profesor i rektor Akademii Zamojskiej, II infułat zamojski, opiekun i nauczyciel Tomasza Zamoyskiego[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Studiował w Krakowie. W roku 1586 uzyskał tytuł bakałarza a następnie w roku 1593 doktora filozofii. W roku 1594 był już na zaproszenie kanclerza Jana Zamoyskiego w Zamościu, gdzie został jednym z trzech pierwszych profesorów fundowanej akademii, obok M. Stefanidesa i J. Ursinusa. W roku 1599 wybrany został jej rektorem[2].
W roku 1609 przyjął święcenia kapłańskie, w roku 1620 został II infułatem w Zamościu stając na czele kapituły kolegiackiej.
Pod koniec życia odbył podróż do Krakowa. W roku 1638 ufundował bursę dla studentów Akademii Krakowskiej.
Zmarł w Zamościu. Pochowany został w krypcie miejscowej kolegiaty[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Duchowni pochowani w Zamościu - Parafia Katedralna Zmartwychwstania Pańskiego i św. Tomasza Apostoła w Zamościu [online], www.katedra.zamojskolubaczowska.pl [dostęp 2018-08-22] (pol.).
- ↑ Andrzej Kedziora, STARNIGIEL WAWRZYNIEC (ok. 1571-1639) jeden z pierwszych profesorów Akademii Zamojskiej, II infułat zamojski. [online] [dostęp 2018-08-22] (pol.).