Wiaczesław Mazarati

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wiaczesław Mazarati
Ilustracja
Pełne imię i nazwisko

Wiaczesław Hryhorowycz Mazarati

Data i miejsce urodzenia

12 stycznia 1963
Mikołajów

Wzrost

180 cm

Pozycja

pomocnik

Kariera juniorska
Lata Klub
Sudnobudiwelnyk Mikołajów
SportInternat Kijów
Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1981–1982 Dynamo-d Kijów ? (?)
1983 Dynamo Irpień ? (?)
1984–1988 Sudnobudiwelnyk Mikołajów 160 (3)
1989 Majak Oczaków ? (?)
1990 Dnipro Czerkasy 35 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1992–199? Kooperator Nowy Bug
Nywa Neczjane
Kaskad Mikołajów
1996–2007 SDJuSzOR Mikołajów (asystent)
2005–2007 MFK Mikołajów (asystent)
2007–2009 MFK Mikołajów
2009–2010 MFK Mikołajów-2
2010 MFK Mikołajów
2012–2014 Enerhija Mikołajów
2014– MFK Mikołajów
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Wiaczesław Hryhorowycz Mazarati, ukr. Вячеслав Григорович Мазараті, ros. Вячеслав Григорьевич Мазарати, Wiaczesław Grigorjewicz Mazarati (ur. 12 stycznia 1963 w Mikołajowie) – ukraiński piłkarz, grający na pozycji pomocnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Wychowanek Szkoły Piłkarskiej Sudnobudiwelnyk Mikołajów, a potem Internatu Sportowego w Kijowie. W 1981 roku rozpoczął karierę piłkarską w składzie drużyny rezerw Dynama Kijów. W 1983 bronił barw Dynama Irpień, po czym powrócił do rodzimego Mikołajowa, gdzie grał w składzie klubu Sudnobudiwelnyk Mikołajów. W 1989 przeniósł się do Majaka Oczaków. W 1990 przeszedł do Dnipra Czerkasy, w którym zakończył karierę piłkarską[1].

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę szkoleniową. Najpierw pracował z klubami amatorskimi Kooperator Nowy Bug, Nywa Neczjane i Kaskad Mikołajów. W latach 1996-2007 pracował w Szkole Piłkarskiej w Mikołajowie, szkoląc młodych piłkarzy. Od 2005 do 2007 również pomagał trenować miejscowy MFK Mikołajów, a w maju 2007 objął stanowisko głównego trenera klubu. Zimą 2009 podał się do dymisji i kierował drugą drużyną klubu. Następnie od kwietnia 2010 do sierpnia 2010 ponownie prowadził MFK Mikołajów[2]. W kwietniu 2012 został zaproszony na stanowisko głównego trenera nowo utworzonego klubu Enerhija Mikołajów[3], którym kierował aż do jego rozformowania w marcu 2014. 12 marca 2014 roku został ponownie wybrany na stanowisko głównego trenera klubu[4].

Sukcesy i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy reprezentacyjne[edytuj | edytuj kod]

  • zdobywca Pucharu Nadzieja ZSRR: 1980

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]