Wierzbownica bladoróżowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wierzbownica bladoróżowa
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

różopodobne

Rząd

mirtowce

Rodzina

wiesiołkowate

Rodzaj

wierzbownica

Gatunek

wierzbownica bladoróżowa

Nazwa systematyczna
Epilobium roseum (Schreb.) Schreb.
Spic. Fl. Lips.: 147 (1771)[3]
Synonimy
  • Chamaenerion roseum Schreb.[3]

Wierzbownica bladoróżowa, w. różowa (Epilobium roseum (Schreb.) Schreb.) – gatunek rośliny z rodziny wiesiołkowatych. Występuje w Azji (Iran, Libia, Turcja, Azerbejdżan, Chiny) i prawie całej Europie[4]. W Polsce rozpowszechniony, lokalnie rzadszy, np. na północnym wschodzie[5].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Kwiat
Liść
Łodyga
Wzniesiona, prosta, dołem naga, górą przylegająco owłosiona, posiada dobrze widoczne 4 podłużne listewki. Silnie rozgałęzia się, osiąga wysokość 15-80 cm. Pod ziemią (czasami, rzadko, również nad ziemią) krótkie i mięsiste rozłogi, z których wyrastają różyczki liściowe.
Liście
Na ogonkach o długości 0,3-1,5 cm, lancetowatojajowate, o klinowato zwężających się nasadach. Blaszka o długości 3-9 cm, szerokości 0,8-3,5 cm i gęsto i ostro ząbkowanych brzegach.
Kwiaty
Wyrastają na długich szypułkach w górnej części łodygi tworząc luźne grono. Przed rozkwitnięciem są zwieszone. Mają początkowo białe, później różowe, silnie na szczytach wycięte płatki korony o długości 5-6 mm. Słupek o pałeczkowatym, niepodzielonym znamieniu.
Owoc
Krótko owłosiona i podłużnie bruzdowana torebka. Nasiona odwrotnie jajowate, o zaokrąglonych końcach.

Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]

Bylina, hemikryptofit. Siedlisko: brzegi strumieni, mokradła, rowy, lasy. W klasyfikacji zbiorowisk roślinnych gatunek charakterystyczny dla Ass. Calystegio-Epilobietum hirsuti[6]. Kwitnie od lipca do września, jest owadopylna lub samopylna, słupek i pręciki dojrzewają równocześnie[7]. Roślina wiatrosiewna, nasiona mają aparat lotny w postaci pęczka włosków[8].

Zmienność[edytuj | edytuj kod]

Tworzy mieszańce z wierzbownicą czworoboczną (E. laschianum Hausskn.), w. drobnokwiatową, w. górską, w. rózgowatą (E. schmidtianum Rostk.), w. wzgórzową[8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-01-14] (ang.).
  3. a b Epilobium roseum (Schreb.) Schreb., [w:] Plants of the World Online [online], Royal Botanic Gardens, Kew [dostęp 2024-02-19].
  4. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-03-10].
  5. Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, Adam Zając, Maria Zając (red.), Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001, s. 213, ISBN 83-915161-1-3, OCLC 831024957.
  6. Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14439-4.
  7. Olga Seidl, Józef Rostafiński: Przewodnik do oznaczania roślin. Warszawa: PWRiL, 1973.
  8. a b Lucjan Rutkowski: Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006. ISBN 83-01-14342-8.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jakub Mowszowicz: Flora jesienna. Przewodnik do oznaczania dziko rosnących jesiennych pospolitych roślin zielnych. Warszawa: WSiP, 1986. ISBN 83-02-00607-6.
  • Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński: Rośliny polskie. Warszawa: PWN, 1953.