Wikipedia:Artykuły na Medal/zajawki/Melchior Wańkowicz

Zajawka artykułu Melchior Wańkowicz

[[Plik:MWankowiczMonteCassino.jpg|left|100px]]
'''[[Melchior Wańkowicz]]''' (ur. [[10 stycznia]] [[1892]] w [[Kałużyce|Kałużycach]] na [[Mińsk|Mińszczyźnie]], zm. [[10 września]] [[1974]] w [[Warszawa|Warszawie]]) – [[Lista polskich pisarzy|polski pisarz]], [[dziennikarz]], [[reportaż]]ysta i [[Publicystyka|publicysta]]. Debiutował artykułami w prasie jeszcze pod zaborem rosyjskim; pierwsze tomy reportaży i wspomnień (''W kościołach Meksyku'', ''Szczenięce lata'', ''Opierzona rewolucja'') wydał w okresie międzywojennym. Podczas [[II wojna światowa|II wojny światowej]] pracował jako korespondent wojenny przy [[2 Korpus Polski (PSZ)|II Korpusie Polskim]] gen. [[Władysław Anders|Władysława Andersa]], bezpośrednio po wojnie wydał swoją najbardziej znaną książkę – ''Bitwę o Monte Cassino'' – dzieło o największej [[Bitwa o Monte Cassino|bitwie]] tego korpusu w 1944. Wydarzeniom wojennym poświęcił też m.in. tomy ''Wrzesień żagwiący'', który przyczynił się do powstania i umocnienia legendy [[Wojskowa Składnica Tranzytowa (Westerplatte)|obrony Westerplatte]] i [[Oddział Wydzielony Wojska Polskiego|Hubalczyków]], i ''[[Ziele na kraterze]]''. Bezpośrednio po wojnie przebywał na emigracji, w 1958 powrócił do rządzonej przez komunistów Polski. W 1964 podpisał tzw. ''[[List 34]]'', z protestem m.in. przeciwko [[Cenzura w Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej|cenzurze]], przez co naraził się na proces sądowy i kilkutygodniowe uwięzienie. ''[[Melchior Wańkowicz|Czytaj więcej …]]''

Melchior Wańkowicz (ur. 10 stycznia 1892 w Kałużycach na Mińszczyźnie, zm. 10 września 1974 w Warszawie) – polski pisarz, dziennikarz, reportażysta i publicysta. Debiutował artykułami w prasie jeszcze pod zaborem rosyjskim; pierwsze tomy reportaży i wspomnień (W kościołach Meksyku, Szczenięce lata, Opierzona rewolucja) wydał w okresie międzywojennym. Podczas II wojny światowej pracował jako korespondent wojenny przy II Korpusie Polskim gen. Władysława Andersa, bezpośrednio po wojnie wydał swoją najbardziej znaną książkę – Bitwę o Monte Cassino – dzieło o największej bitwie tego korpusu w 1944. Wydarzeniom wojennym poświęcił też m.in. tomy Wrzesień żagwiący, który przyczynił się do powstania i umocnienia legendy obrony Westerplatte i Hubalczyków, i Ziele na kraterze. Bezpośrednio po wojnie przebywał na emigracji, w 1958 powrócił do rządzonej przez komunistów Polski. W 1964 podpisał tzw. List 34, z protestem m.in. przeciwko cenzurze, przez co naraził się na proces sądowy i kilkutygodniowe uwięzienie. Czytaj więcej …

Ostatnia ekspozycja: 2010-08-20

Poniżej w porządku chronologicznym widoczne są ekspozycje tej zajawki. Prosimy nie poprawiać ich z wyjątkiem aktualizacji linków po przenosinach artykułów.

2010-08-13

Melchior Wańkowicz (ur. 10 stycznia 1892 w Kalużycach na Mińszczyźnie, zm. 10 września 1974 w Warszawie) – polski pisarz, dziennikarz, reportażysta i publicysta. Debiutował artykułami w prasie jeszcze pod zaborem rosyjskim; pierwsze tomy reportaży i wspomnień (W kościołach Meksyku, Szczenięce lata, Opierzona rewolucja) wydał w okresie międzywojennym. Podczas II wojny światowej pracował jako korespondent wojenny przy II Korpusie Polskim gen. Władysława Andersa, bezpośrednio po wojnie wydał swoją najbardziej znaną książkę – Bitwę o Monte Cassino – dzieło o największej bitwie tego korpusu w 1944. Wydarzeniom wojennym poświęcił też m.in. tomy Wrzesień żagwiący, który przyczynił się do powstania i umocnienia legendy obrony Westerplatte i Hubalczyków, i Ziele na kraterze. Bezpośrednio po wojnie przebywał na emigracji, w 1958 powrócił do rządzonej przez komunistów Polski. W 1964 podpisał tzw. List 34, z protestem m.in. przeciwko cenzurze, przez co naraził się na proces sądowy i kilkutygodniowe uwięzienie.

2010-08-20

Melchior Wańkowicz (ur. 10 stycznia 1892 w Kalużycach na Mińszczyźnie, zm. 10 września 1974 w Warszawie) – polski pisarz, dziennikarz, reportażysta i publicysta. Debiutował artykułami w prasie jeszcze pod zaborem rosyjskim; pierwsze tomy reportaży i wspomnień (W kościołach Meksyku, Szczenięce lata, Opierzona rewolucja) wydał w okresie międzywojennym. Podczas II wojny światowej pracował jako korespondent wojenny przy II Korpusie Polskim gen. Władysława Andersa, bezpośrednio po wojnie wydał swoją najbardziej znaną książkę – Bitwę o Monte Cassino – dzieło o największej bitwie tego korpusu w 1944. Wydarzeniom wojennym poświęcił też m.in. tomy Wrzesień żagwiący, który przyczynił się do powstania i umocnienia legendy obrony Westerplatte i Hubalczyków, i Ziele na kraterze. Bezpośrednio po wojnie przebywał na emigracji, w 1958 powrócił do rządzonej przez komunistów Polski. W 1964 podpisał tzw. List 34, z protestem m.in. przeciwko cenzurze, przez co naraził się na proces sądowy i kilkutygodniowe uwięzienie.