Wołkowicze (obwód grodzieński)
53°35′03″N 25°57′21″E/53,584167 25,955833_(2).jpg) Wołkowicze w XIX w. | |
| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
| Kod pocztowy |
231405 |
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
| 53°35′03″N 25°57′21″E/53,584167 25,955833
| |
Wołkowicze (biał. Ваўковічы; ros. Волковичи) – wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie nowogródzkim, w sielsowiecie Brolniki, przy drodze republikańskiej 
.
Dawniej wieś i folwark. W dwudziestoleciu międzywojennym leżały w Polsce, województwie nowogródzkim, w powiecie nowogródzkim.
We wsi znajdowała się drewniana cerkiew prawosławna pw. Zaśnięcia Matki Bożej z 1866 r., która została zburzona w 1964 r.[2] Obecnie (XXI w.) działa tu kaplica domowa (nosząca to samo wezwanie, co dawna cerkiew), podlegająca parafii w Jatrze[3].
Na obrzeżach miejscowości znajduje się cmentarz wielowyznaniowy z murowaną czasownią prawosławną, odrestaurowaną w 2013 r. Drewniana cerkiew cmentarna uległa zniszczeniu w czasie II wojny światowej[4][5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Liczby ludności miejscowości obwodu grodzieńskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
- ↑ Cerkiew Zaśnięcia NMP | Wołkowicze. radzima.org. [dostęp 2021-02-22]. (pol.).
- ↑ ПРИХОД ХРАМА УСПЕНИЯ ПРЕСВЯТОЙ БОГОРОДИЦЫ Д. ВОЛКОВИЧИ. eparhia.by. [dostęp 2021-02-23]. (ros.).
- ↑ Волковичи. globus.tut.by. [dostęp 2021-02-22]. (ros.).
- ↑ Cerkiew cmentarna | Wołkowicze. radzima.org. [dostęp 2021-02-22]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wołkowicze (7), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIII: Warmbrun – Worowo, Warszawa 1893, s. 873.
- Wołkowicze na mapie WIG
- Witold Sienkiewicz, Elżbieta Olczak: Dzieje Polski. Atlas ilustrowany. Warszawa: Demart SA, 2007. ISBN 978-83-7427-363-3.
