Wojciech Franus

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojciech Franus
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1972
Cieszanów

profesor nauk technicznych
Specjalność: inżynieria środowiska
Alma Mater

AGH

Doktorat

1997 – nauki o Ziemi
AGH

Habilitacja

2013 – inżynieria środowiska
Politechnika Lubelska

pracownik naukowy
Uczelnia

Politechnika Lubelska

Stanowisko

profesor nadzwyczajny

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”

Wojciech Franus (ur. 25 grudnia 1972 w Cieszanowie) – polski geolog, profesor nauk technicznych w zakresie inżynierii środowiska, specjalizujący się w geochemii, mineralogii i petrografii[1], a zwłaszcza w zeolitach[2][3]. Prorektor ds. nauki Politechnice Lubelskiej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1991 ukończył Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki w Lubaczowie a w 1996 studia geologicznie na Wydziale Geologii, Geofizyki i Ochrony Środowiska AGH[1]. Po obronie pracy magisterskiej rozpoczął pracę na Politechnice Lubelskiej. W 1997 obronił pracę doktorską „Studium mineralogiczno-petrograficzne skał ilastych formacji pstrych łupków jednostki skolskiej, Karpat fliszowych” na AGH[1]. W latach 2001-2003 trzykrotny stypendysta Fundacji na rzecz Nauki Polskiej[4][5][6]. W 2013, na podstawie pracy „Zastosowanie zeolitów wytworzonych z popiołów lotnych do usuwania zanieczyszczeń z wody i ścieków”, otrzymał stopień doktora habilitowanego[1].

Pełni funkcję prodziekana ds. ogólnych i nauki wydziału Budownictwa i Architektury Politechniki Lubelskiej[2] oraz kierownika katedry budownictwa w Wyższej Szkole Zarządzania i Administracji w Zamościu[7].

W 2022 otrzymał Złoty Krzyż Zasługi[8]. W 2023 otrzymał Srebrny Medal „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”[9].

Działalność naukowa[edytuj | edytuj kod]

Był kierownikiem projektu i głównym wykonawcą kilkunastu projektów badawczych NCBiR, KBN i programu współpracy transgranicznej Polska-Białoruś-Ukraina[2][3]. Autor dwóch zgłoszeń patentowych z 2011:

  • Sposób wytwarzania zeolitów i urządzenie do wytwarzania zeolitów, P.396908
  • Method for manufacturing zeolites and device for manufacturing zeolites, EP11188349.2[2]

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

Jest autorem lub współautorem kilkudziesięciu publikacji naukowych w czasopismach z list A i B i kilkudziesięciu komunikatów konferencyjnych. Autor, współautor i redaktor monografii i rozdziałów w monografiach dot. zeolitów i ich zastosowań[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Wojciech Franus, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2015-08-10].
  2. ↑ a b c d e dr hab. inż. Wojciech Franus, prof. PL. [dostęp 2015-08-09]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-03-02)].
  3. ↑ a b Andrzej Szoszkiewicz. Materiał przyszłości. „Innowacyjni”. 6 (2011). s. 12-13. Ministerstwo Rozwoju Regionalnego. ISSN 1689-7447. 
  4. ↑ Laureaci START 2001. fnp.org.pl. [dostęp 2015-08-10].
  5. ↑ Przedłużenia stypendiów na drugi rok 2002-2009. fnp.org.pl. [dostęp 2015-08-10].
  6. ↑ Laureaci WSPÓŁPRACA KRAJOWA 2003. fnp.org.pl. [dostęp 2015-08-10].
  7. ↑ mb. Laboratoria inspiracji. „Biuletyn informacyjny WSZiA”. s. 7. Wyższa Szkoła Zarządzania i Administracji w Zamościu. 
  8. ↑ M.P. z 2022 r. poz. 1049
  9. ↑ Wręczenie medali „Zasłużony dla Nauki Polskiej Sapientia et Veritas”. gov.pl, 24 listopada 2023. [dostęp 2023-11-29].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Wojciech_Franus&oldid=72332939”