Wojciech Harmata
| kanonik | |
 Portret ks. Wojciecha Harmaty jako adoranta na obrazie ołtarzowym w kościele parafialnym w Bielinach | |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Proboszcz w Bielinach | |
| Okres sprawowania |
1865–1917 |
| Konsystorz biskupa Jasińskiego | |
| Okres sprawowania |
1859–1865 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Inkardynacja | |
| Prezbiterat |
29 września 1852 |
Wojciech Harmata (ur. 12 kwietnia 1826 w Strzyżowie, zm. 13 maja 1917 w Bielinach) – polski duchowny rzymskokatolicki.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 12 kwietnia 1826 r. w Strzyżowie. Szkołę ludową i gimnazjum ukończył w Rzeszowie, filozofię i teologię w Przemyślu. Święcenia kapłańskie otrzymał 29 września 1852 r. Pracował jako wikariusz w Rzeszowie, a potem w przemyskiej katedrze. W latach 1859 - 1865 był kanclerzem Konsystorza biskupiego w czasach biskupstwa Jasińskiego i Manastyrskiego. Od 1865 r. proboszcz w Bielinach[1]. Zmarł 13 maja 1917 r. w Bielinach i został pochowany na miejscowym cmentarzu.
Mecenas sztuki[edytuj | edytuj kod]
W 1861 r., pochodzący ze Strzyżowa ks. Wojciech Harmata, odnalazł na strychu kościoła uznany za zaginiony cudowny obraz Matki Bożej Strzyżowskiej[2]. Jako proboszcz dbał o wystrój kościoła w Bielinach. Zlecił namalowanie obrazów do ołtarza głównego, Matki Bożej i Najświętszego Serca Pana Jezusa, wykonane przez artystę von Felsburg, ufundował dzwon o średnicy 80 cm, na jubileusz 50-lecia kapłaństwa zakupił tabernakulum z białego marmuru, a na 60-lecie - Stacje Drogi Krzyżowej[3].
Działalność społeczna[edytuj | edytuj kod]
Ks. Wojciech Harmata był inicjatorem powstania w Bielinach klasztoru Sióstr Dominikanek. Założył kółko rolnicze, opiekował się szkołą parafialną w Bielinach[4].
Odznaczenia, tytuły, wyróżnienia[edytuj | edytuj kod]
- radca kurii przemyskiej
- dziekan dekanatu rudnickiego
- 1902 - honorowy kanonik kapituły katedralnej w Przemyślu
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Grób ks. Wojciecha Harmaty na cmentarzu parafialnym w Bielinach (województwo podkarpackie)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zmarli, Kronika Diecezji Przemyskiej 5-6(1917), s. 103; Śp. ks. Wojciech Harmata, Kronika Diecezji Przemyskiej 9-10(1917), s. 156-157
- ↑ A. Rak, Niepokalana Matka Strzyżowska, http://www.przymierzezmaryja.pl/Niepokalana-Matka-Strzyzowska,12552,a.html (dostęp: 13.03.2018)
- ↑ Śp. ks. Wojciech Harmata, Kronika Diecezji Przemyskiej 9-10(1917), s. 157
- ↑ P. Jackowski, Wojciechowe Bieliny, "Niedziela. Edycja sandomierska" 17(2006); A. Capiga, Kroniki pisane nocą, "Gość Niedzielny. Edycja sandomierska" 35/2013
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- [b.a.], Śp. ks. Wojciech Harmata, Kronika Diecezji Przemyskiej 9-10(1917), s. 156-157.
- [b.a.], Zmarli, Kronika Diecezji Przemyskiej 5-6(1917), s. 103.
- Capiga A., Kroniki pisane nocą, "Gość Niedzielny. Edycja sandomierska" 35/2013.
- Gurba S., Błażejowicz L., Śp. Ks. Wojciech Harmata (1826 - 1917) - kapłan według Serca Jezusowego, "Kronika Diecezji Sandomierskiej" 3-4(20018), s. 288-295. ISSN 1230-7157
- Jackowski P., Wojciechowe Bieliny, "Niedziela. Edycja sandomierska" 17(2006).
- Rak A., Niepokalana Matka Strzyżowska, http://www.przymierzezmaryja.pl/Niepokalana-Matka-Strzyzowska,12552,a.html (dostęp: 13.03.2018).