Wojna rosyjsko-perska (1796)
| wojny persko-rosyjskie | |||
 Portret Katarzyny Wielkiej | |||
| Czas | |||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium | |||
| Wynik |
nierozstrzygnięta | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Wojna rosyjsko-perska – wojna pomiędzy Imperium Rosyjskim, a Persją stoczona w 1796 roku.
Pod koniec XVIII w Persji doszło do sporu o władze pomiędzy wieloma frakcjami. Wykorzystując osłabienie państwa perskiego w tym okresie Katarzyna II Wielka podjęła próby zdobycia większych wpływów na Kaukazie. W 1783 roku tereny gruzińskiego królestwa Kartlii dostały się pod panowanie Rosji. Trzy lata później przyłączono Dagestan.
Po koronacji szacha Aghi Mohammada Chana w roku 1794, celem władcy perskiego stało się odzyskanie utraconych terenów. W 1795 roku Mohammad wkroczył do Gruzji zajmując Tbilisi i zmuszając ludność Kartlii do powrotu pod władzę perską. W tej sytuacji Katarzyna wysłała przeciwko szachowi oddziały wojskowe. Siły rosyjskie liczyły 13 000 ludzi, dowodzone przez hrabiego Waleriana Zubowa. W kwietniu 1796 roku Rosjanie opuścili Kizlar, a następnie zajęli twierdzę Derbent w dniu 10 maja. Miesiąc później Zubow zajął większą część północnego Azerbejdżanu, m.in. chanaty Baku i Gandżę. Po śmierci Katarzyny w listopadzie tego samego roku i objęciu tronu przez Pawła I, armia Zubowa została wycofana z Kaukazu. Wojna roku 1796 nie przyniosła żadnej ze stron większych strategicznych sukcesów.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- V.A. Potto. The Caucasian Wars of Russia from the 16th century onward. Bände 1-5. SPb, 1885-86, neu aufgelegt 2006. ISBN 5-9524-2107-5.
