Wyszczerek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wyszczerek
Notiophilus
Dumeril, 1806
Ilustracja
wyszczerek żwawy
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze drapieżne

Rodzina

biegaczowate

Podrodzina

leszowe

Plemię

wyszczerki

Rodzaj

wyszczerek

Typ nomenklatoryczny

Cicindela aquatica Linnaeus, 1758

Synonimy
  • dla rodzaju:
    • Latviaphilus Barševskis, 1994
    • Makarovius Barševskis, 1994
    • Nothiophilus Duméril, 1806
  • dla plemienia:
    • Notiophiles Motschulsky, 1849
    • Notiophili Motschulsky, 1850
Notiophilus rufipes
Notiophilus palustris
Notiophilus aquaticus

Wyszczerek[1][2] (Notiophilus) – rodzaj chrząszczy z rodziny biegaczowatych i podrodziny leszowych, jedyny z monotypowego plemienia wyszczerków (Notiophilini).

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Drobne chrząszcze o długości ciała od 3,5 do 5,5 mm. Oczy bardzo duże, wyłupiaste. Głowa i przedplecze prawie tak szerokie jak pokrywy. Drugi międzyrząd pokryw wyraźnie szerszy od pozostałych[3].

Ekologia i występowanie[edytuj | edytuj kod]

Żyją w warstwie ściółki lasów, wrzosowisk i łąk, a rzadziej na brzegach wód. Są aktywne za dnia, kiedy to polują wykorzystując zmysł wzroku. Do najczęstszych ich ofiar należą skoczogonki i roztocze[3].

Chrząszcze te zasiedlają Eurazję i Amerykę Północną[4]. Większość gatunków występuje w państwie holarktycznym, ale nieliczne docierają do północnych części krainy neotropikalnej i orientalnej, gdzie jednak ograniczone są do stanowisk położonych na dużych wysokościach[5]. W Polsce stwierdzono występowanie siedmiu gatunków (zobacz: leszowe Polski)[6].

Taksonomia[edytuj | edytuj kod]

Rodzaj ten wprowadzony został w 1806 roku przez André Marie Constanta Dumérila[4][3]. Gatunkiem typowym został Cicindela aquatica[4]. Plemię wyszczerków[2] dla omawianego rodzaju wyróżnił Wiktor Moczulski[7]. Współcześnie plemię pozostaje monotypowe[5][7]

Opisano dotąd 61 gatunków z tego rodzaju[4]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Erazm Majewski: Słownik nazwisk zoologicznych i botanicznych polskich: zawierający ludowe oraz naukowe nazwy i synonimy polskie, używane dla zwierząt i roślin od XV-go wieku aż do chwili obecnej, źródłowo zebrane i zestawione z synonimami naukowemi łacińskiemi w podwójnym porządku alfabetycznym i pomnożone porównawczym materyałem, zaczerpniętym z innych języków słowiańskich. T. 2: Słownik polsko-łaciński. Warszawa: Nakładem Autora; Skład Główny w Warszawie w księgarni E. Wendego i S-ki, 1894, s. 525.
  2. a b A.M. Łomnicki: Sprawozdanie Komisyi Fizyjograficznej obejmujące pogląd na czynności dokonane w ciągu roku 1889 oraz Materyjały do fizyjografii krajowej. Tom dwudziesty piąty. Fauna Lwowa i okolicy. Akademia Umiejętności w Krakowie; Drukarnia Uniwersytetu Jagiellońskiego, 1890, s. 158.
  3. a b c Jürgen Trautner, Kartin Geigenmüller: Tiger Beetles, Ground Beetles. Ilustrated Key to the Cicindellidae and Carabidae of Europe. Josef Margraf, 1987.
  4. a b c d A. Anichtchenko et al.: Notiophilus w Carabidae of the World. 2007-2014. [dostęp 2014-06-02].
  5. a b Y. Bousquet. Catalogue of Geadephaga (Coleoptera: Adephaga) of America, north of Mexico. „ZooKeys”. 245, s. 1-1722, 2012. DOI: 10.3897/zookeys.245.3416. 
  6. Mieczysław Stachowiak: Przegląd systematyczny biegaczowatych Polski (Coleoptera, Carabidae) — wersja skrócona. 25 stycznia 2008. [dostęp 2014-06-02].
  7. a b tribus Notiophilini Motschulsky, 1850. [w:] BioLib.cz [on-line]. [dostęp 2024-02-10].