Za Cisowcem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Za Cisowcem
Ilustracja
Państwo

 Polska

Położenie

województwo małopolskie

Pasmo

Pieniny

Wysokość

610–680 m n.p.m.

Zagospodarowanie

pastwisko

Położenie na mapie gminy Czorsztyn
Mapa konturowa gminy Czorsztyn, na dole znajduje się punkt z opisem „Za Cisowcem”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Za Cisowcem”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Za Cisowcem”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Za Cisowcem”
Ziemia49°24′52″N 20°20′53″E/49,414444 20,348056

Za Cisowcem[1]polana w masywie Flaków w Pieninach Czorsztyńskich. Znajduje się na ich południowych stokach, w zagłębieniu terenu pomiędzy szczytem Flaków a Cisowcami[1]. Pod względem administracyjnym znajduje się w obrębie wsi Sromowce Wyżne w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czorsztyn[2]. Jest prywatną własnością mieszkańców tej wsi, ale włączona została w obręb Pienińskiego Parku Narodowego i gospodarka na niej odbywa się pod kontrolą dyrekcji tego parku[3].

Polana położona jest na wysokości około 610–680 m[2]. Dzięki specyficznym warunkom glebowym, klimatycznym i geograficznym łąki i polany Pienińskiego Parku Narodowego były siedliskiem bardzo bogatym gatunkowo. Rosły na nich także liczne gatunki storczyków. Zmiana lub zaprzestanie ich użytkowania sprawiło jednak, że zmniejszyła się ich różnorodność gatunkowa[4].

W niewielkiej odległości na wschód na południowych stokach Flaków znajduje się druga polana o nazwie Pod Zamczyskiem[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008.
  2. a b c Geoportal. Mapa topograficzna i satelitarna [online] [dostęp 2021-10-25].
  3. Kazimierz Zarzycki, Roman Marcinek, Sławomir Wróbel, Pieniński Park Narodowy, Warszawa: Multico Oficyna Wyd., 2003, ISBN 83-7073-288-7.
  4. Małgorzata Jagiełło, Storczyki łąk i polan Pienińskiego Parku Narodowego, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, 1992, s. 43–49.