Zaukierze

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zaukierze
Państwo

 Polska

Położenie

województwo małopolskie

Pasmo

Pieniny

Wysokość

610–700 m n.p.m.

Zagospodarowanie

łąka

Położenie na mapie gminy Czorsztyn
Mapa konturowa gminy Czorsztyn, na dole znajduje się punkt z opisem „Zaukierze”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Zaukierze”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Zaukierze”
Położenie na mapie powiatu nowotarskiego
Mapa konturowa powiatu nowotarskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Zaukierze”
Ziemia49°25′12,0″N 20°21′07,5″E/49,420000 20,352083

Zaukierze[1], Zaukier[2] – duża polana w masywie Flaków w Pieninach Czorsztyńskich. Znajduje się na ich północnym stoku opadającym do doliny Głębokiego i szosy Krośnica – Sromowce Wyżne. Jej przedłużeniem jest polana Nadstosie opadająca w przeciwnym kierunku do doliny Lęborgowego Potoku. Łączą się z sobą na grzbiecie biegnącym od Flaków do przełęczy Sańba. Na głównym grzbiecie Pienin Czorsztyńskich powyżej polany Zaukierze znajduje się polana Mraźnica[1].

Pod względem administracyjnym polana znajduje się w obrębie wsi Sromowce Wyżne w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Czorsztyn[1]. Wchodzi w skład Pienińskiego Parku Narodowego, ale jest własnością prywatną[3].

Polana położona jest na wysokości około 610–700 m[1]. Dzięki specyficznym warunkom glebowym, klimatycznym i geograficznym łąki i polany Pienińskiego Parku Narodowego są siedliskiem bardzo bogatym gatunkowo. Na Zaukierzu występuje górskie i nizinne torfowisko zasadowe o charakterze młak, turzycowisk i mechowisk. Aby zachować ich różnorodność gatunkową polana Zaukierze jest koszona, a siano jest z niej usuwane[3]. W latach 1987–1988 znaleziono tu bardzo rzadki, w Polsce zagrożony wyginięciem gatunek porostu – pawężnicę rozłożystą Peltigera horizontalis[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Geoportal. Mapa lotnicza [online] [dostęp 2021-10-25].
  2. ↑ Pieniny polskie i słowackie. Mapa turystyczna 1:25 000, Piwniczna: Agencja Wydawnicza „WiT” s.c., 2008.
  3. ↑ a b Projekt planu ochronnego Pienińskiego Parku Narodowego [online], 2010 [dostęp 2021-11-08].
  4. ↑ Józef Kiszka, Zbigniew Szeląg, Porosty (Lichenes) polan Pienińskiego Parku Narodowego – zagrożenie i ochrona, „Pieniny – Przyroda i Człowiek”, 2, Kraków 1992, s. 55–63.
Polany Pienin Centralnych
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zaukierze&oldid=71924872”