Zapaśnicy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zapaśnicy
Lutteurs
Ilustracja
Autor

Gustave Courbet

Data powstania

1853

Medium

olej na płótnie

Wymiary

252 × 198 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Budapeszt

Lokalizacja

Muzeum Sztuk Pięknych

Zapaśnicy (fr. Lutteurs) – obraz olejny francuskiego malarza Gustave’a Courbeta eksponowany w Muzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Z powodu oszczędności do stworzenia obrazu artysta użył starego płótna, na którym namalował wcześniej Noc Walpurgi. Zapaśnicy zostali wystawieni na Salonie w 1853 wraz z dwoma innymi pracami Courbeta – Śpiącą prządką i Kąpiącymi się[1].

Podczas pracy nad obrazem malarz wykorzystał wspomnienia z zawodów zapaśniczych, które oglądał, jak i rysunki ilustrujące takie zawody z ówczesnej prasy. Krytycy sztuki dostrzegają również wpływy Pollaiuola, Michała Anioła, Caravaggia i Géricaulta[2][3].

Obraz nabył Ferenc Hatvany, węgierski finansista. Zapaśnicy stali się częścią jego kolekcji, w której znalazło się wiele dzieł Courbeta. Po II wojnie światowej obraz trafił do Muzeum Sztuk Pięknych w Budapeszcie[4].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Obraz przedstawia dwóch skąpo odzianych zapaśników o ciałach splecionych w walce. Scena rozgrywa się na paryskim hipodromie położonym w pobliżu Łuku Triumfalnego. Malarz wyeksponował sylwetki półnagich mężczyzn, wiernie oddając anatomiczne szczegóły jak napięte mięśnie i nabrzmiałe żyły. Ciała sportowców są modelowane silnym światłocieniem. Chociaż Courbet ukazał moment zmagania dwóch mężczyzn, to jednak ich sylwetki sprawiają wrażenie nieco sztywnych i statycznych, a to wrażenie podkreśla fakt, że grupa ta jest umieszczona na tle potraktowanym bardzo szkicowo i prawie pozbawionym głębi. Malarz, przedstawiając na pierwszym planie zapaśników, w roli publiczności obsadza obserwującego obraz widza, a nie umieszczonych po prawej paryskich dystyngowanych mieszczan patrzących na walkę z dużej odległości[1][3][5][6].

Interpretacja[edytuj | edytuj kod]

Zapaśników określano jako obraz realistyczny, zgodny z założeniem artystycznym Courbeta, który za tematykę swej twórczości przyjmował sceny ze zwyczajnego życia, a walki zapaśnicze stanowiły popularną rozrywkę. Uznawano go też za część programowych działań malarza zmierzających do malowania aktów; Kąpiące się wystawione na tym samym Salonie ukazywały nagość kobiecą, a Zapaśnicy – męską. Inne interpretacje podkreślają polityczne zaangażowanie Courbeta i wymowę obrazu jako sprzeciwu wobec obowiązujących stosunków społecznych: przedstawione na pierwszym planie monumentalne postacie pochodzą z niskich klas, a artysta ukazał je bez idealizacji. Bohaterami obrazu są dwaj walczący mężczyźni, a nie obserwująca zawody paryska burżuazja[3][5][7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gustave Courbet. New York: Metropolitan Museum of Art, s. 192, 342.
  2. Augustin de Butler. „Wielcy Malarze. Ich życie, inspiracje i dzieło.”, s. 29, 1999. Eaglemoss Polska sp. z o.o.. 
  3. a b c Gustave Courbet. Poznań: Oxford Educational sp. z o.o., 2007, seria: Wielka Kolekcja Sławnych Malarzy. ISBN 978-83-252-0073-2.
  4. Filip Dagen: Courbet miraculé. [dostęp 2022-04-24]. (fr.).
  5. a b Zsófia Kovács: Opis obrazu na stronie muzeum. en. [dostęp 2022-04-24].
  6. Michèle HADDAD: GUSTAVE COURBET: LE PEINTRE D’ORNANS ACTEUR DE LA VIE PARISIENNE CHEZ CHAMPFLEURY ET CLAUDE MONET. [dostęp 2022-04-24]. (fr.).
  7. Bertrand Tillier: Courbet: utopia versus politics. W: Gustave Courbet. New York: Metropolitan Museum of Art, s. 24.