Zaparcie się św. Piotra (obraz Rembrandta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zaparcie się św. Piotra
De verloochening van Petrus
Ilustracja
Autor

Rembrandt

Data powstania

1660

Medium

olej na płótnie

Wymiary

154 × 169 cm

Miejsce przechowywania
Miejscowość

Amsterdam

Lokalizacja

Rijksmuseum

Zaparcie się św. Piotra (hol. De verloochening van Petrus) – obraz olejny na płótnie holenderskiego malarza Rembrandta z 1660 roku, przedstawiający nowotestamentalną scenę opisaną w Ewangeliach.

Głównym tematem dzieła jest zdrada Piotra Apostoła[1] zapowiedziana przez Chrystusa podczas Ostatniej Wieczerzy. Piotr gestem lewej ręki zaprzecza oskarżeniom osób spotkanych u Kajfasza. W scenie pojawiają się, oprócz oświetlonego jasno Piotra, służąca i dwóch żołnierzy w zbrojach. W tle po prawej stronie skuty Chrystus obracający się i spogladający na Apostoła[2].

Obraz jest sygnowany: REMBRANDT 1660. Ma rozmiary 154 × 169 cm. Do kolekcji muzealnej trafił wraz z Portretem Tytusa w stroju mnicha 10 lipca 1933 roku, odkupiony od Związku Radzieckiego. Wcześniej, od 1781 roku stanowił część kolekcji Ermitażu. Muzealny numer katalogowy SK-A-3137[2].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Mt 26,31-35, Mk 14,29-31, Łk 22,33-34, J 13,36-38.
  2. a b The Denial of St Peter, Rembrandt van Rijn, 1660. www.rijksmuseum.nl. [dostęp 2020-09-03]. (ang.).