Zatoka Kimbe
5°10′12″S 150°30′00″E/-5,170000 150,500000 Lybia tessellata wśród koralowców sfotografowana na terenie Zatoki Kimbe | |
| Państwo | |
|---|---|
| Lokalizacja | |
| Powierzchnia |
ponad 13 000 km²[1] |
| Wymiary |
110 × 110 km |
| Głębokość • średnia |
|
| Cieki wodne uchodzące |
Największe: |
| Miejscowości nadbrzeżne | |
| Wyspy |
Nowa Brytania (część), Wulai Island, Garua Island, Schaumann Island, Restorff Island, Lolobau Island i inne |
Położenie na mapie Papui-Nowej Gwinei  | |
| 5°10′12″S 150°30′00″E/-5,170000 150,500000
| |
Zatoka Kimbe[2] (ang. Kimbe Bay, często nazywana Coral Crucible[3]) – duża zatoka położona przy Nowej Brytanii Zachodniej; części Nowej Brytanii (największej wyspy w Archipelagu Bismarcka), na terenie Papui-Nowej Gwinei.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Zatoka Kimbe ma powierzchnię 13 000 km²; w przybliżeniu 12 razy mniejszą niż Polska[4][1]. Miejsce to zamieszkuje 860 do 900 gatunków ryb występujących w rafach koralowych, 400 gatunków koralowców oraz co najmniej 10 gatunków delfinów i waleni[3][5][6]. W zatoce znajduje się około 5 procent światowej bioróżnorodności morskiej[7].
Zatokę zamieszkuje 4 krytycznie zagrożone, 11 zagrożonych i 173 wrażliwe gatunki. Należą do nich m.in. piły zwyczajne (Pristis pristis), Carcharhinus hemiodon, żółwie oliwkowe (Lepidochelys olivacea) czy żółwie skórzaste (Dermochelys coriacea), głowomłoty tropikalne (Sphyrna lewini) oraz gatunki z rodzaju płetwali (Balaenoptera). Ze 173 wrażliwych gatunków żyjących w Zatoce Kimbe, aż 159 to korale madreporowe (Scleractinia)[6].
Na wyspie Nowa Brytania, tuż przy zatoce występuje kilkanaście wulkanów, czynnych jest jednak tylko trzy[8] lub cztery[1][9]. Zatoka jest częścią tzw. trójkąta koralowego. Z tego powodu jest to morski obszar chroniony (ang. Marine Protected Area, w skrócie MPA)[1]. Kimbe Bay zamieszkuje 60 procent gatunków koralowców z całego świata, w tym duża część to rzadkie i zagrożone wyginięciem[3].
Podział[edytuj | edytuj kod]
Kimbe dzieli się na pomniejsze zatoki; są to (od zachodu)[6]:
Urbanizacja[edytuj | edytuj kod]
Przy zatoce znajduje się wiele miejscowości nadbrzeżnych. Największe z nich to:
Rafy koralowe[edytuj | edytuj kod]
- Agu Reef
- Ann Sophie Reef lub Anne Sophie Reef
- Christines Reef
- Ema North lub North Emma
- Ema South lub South Emma
- Harmaines Reef
- Nancys Reef
- JJ Reef
- Tele Reef
- First Reef
- Donnas Reef
- Kristy Janes Reef
- Vanessas Reef
- Sussans Reef
- Lumu Reef
- Katherines Reef
- Maro Reef
- Hogu Reef
- Wulu Reef
- Margetts Reef
- Roberts Reef
- Reesons Reef
- Paluma Reef
- South Bay Reef
- North Bay Reef[6][10]
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Z powodu walorów przyrodniczych Zatoka Kimbe jest bardzo popularna wśród nurków[2]. W większości zakwaterowanie oferują prywatne firmy oraz pensjonaty[3].
Miejsca nurkowe[edytuj | edytuj kod]
- Bradford’s Shoal – podwodne wzniesienie, często odwiedzane przez turystów jako miejsce nurkowe. W miejscu tym żyją korale madreporowe. Istnieje również wiele kolonii koralowców z rodzaju Sinularia oraz Sarcophyton. Wśród koralowców występuje wiele gatunków ryb rafowych, takich jak Gramma loreto czy amfiprion złoty (Amphiprion perideraion) oraz ryb z rodziny chetonikowatych[6].
Zagrożenia[edytuj | edytuj kod]
Ponad połowa raf Zatoki Kimbe jest zagrożona[8]. Rafy koralowe w zatoce są narażone na blaknięcie ze względu na globalne ocieplenie. Są zagrożone także przełowieniem. Z tych powodów zespół MPA przez ponad dwa lata opracowywał projekt, pozwalający uratować rafy przed wyginięciem. Proces wdrażania rozpoczął się w 2007 roku[11]. Do 2009 roku naukowcy mieli wypełnić połowę planu[a][1].
Historia ochrony raf koralowych w Zatoce Kimbe sięga roku 1983, kiedy to Max i Cecilie Benjamin otworzyli kurort Walindi Plantation Resort nad jej brzegiem[5].
Z powodu podnoszenia się poziomu mórz i oceanów łowiska, a także osady stworzone przez mieszkańców miejscowości przybrzeżnych zagrożone są podtopianiem, i w dalszej kolejności zniszczeniem[1].
Ponadto lasy tropikalne otaczające Zatokę Kimbe są także zagrożone wylesianiem. Już obecnie znaczna część naturalnego środowiska lądowego wokół zatoki została zniszczona i przeznaczona na uprawy, m.in. na uprawę palm olejowych. Zanieczyszczenia z terenów rolniczych także stanowią zagrożenie dla raf koralowych[1].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Dalej strona internetowa, na której została umieszczona informacja o tym, nie była już dostępna.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g The Nature Conservancy in Papua New Guinea – Papua New Guinea:: Where We Work:: Kimbe Bay [online], web.archive.org, 11 lutego 2011 [dostęp 2020-07-13] [zarchiwizowane z adresu 2011-02-11].
- ↑ a b Darek Sepioło: Wielki Błękit. Cz. 8/2005. Warszawa: 2005, s. 18. ISBN 978-83-7596-238-3.
- ↑ a b c d Kimbe Bay, Papua New Guinea | Destination | The Coral Triangle [online], thecoraltriangle.com [dostęp 2020-07-17] (ang.).
- ↑ Powierzchnia i ludność w przekroju terytorialnym w 2011 r.,, Departament Metodologii, Standardów i Rejestrów, GUS, 2018, s. 17 [dostęp 2020-07-15].
- ↑ a b Kimbe Bay Hope Spot [online], ArcGIS StoryMaps [dostęp 2020-07-19] (ang.).
- ↑ a b c d e Walindi Plantation Resort, Walindi Plantation Resort – Kimbe Bay, Papua New Guinea [online], Walindi Plantation Resort – Kimbe Bay, Papua New Guinea [dostęp 2020-07-19] (ang.).
- ↑ Don Silcock, Kimbe Bay: The Coral Crucible of Papua New Guinea [online], Scuba Diver Life, 2 lipca 2017 [dostęp 2020-07-18] (ang.).
- ↑ a b Kimbe Bay Coral Reefs [online], National Geographic, 1 listopada 2013 [dostęp 2020-07-17] (ang.).
- ↑ Diving Kimbe Bay, Walindi, Scuba Dive Walindi Plantation Resort – Dive Travel Papua New Guinea (PNG), Dive Adventures [online], www.diveadventures.com.au [dostęp 2020-07-18] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-18] (ang.).
- ↑ Kimbe Bay Reefs – Nature at its Best [online], Indopacificimages [dostęp 2020-07-21] (ang.).
- ↑ Papua New Guinea: Marine Protection Designed for Reef Resilience in Kimbe Bay [online], World Resources Institute, 23 września 2013 [dostęp 2020-07-17] [zarchiwizowane z adresu 2020-07-18] (ang.).