Zawiszcze

Zawiszcze
Завышша
Завышье
Państwo	Białoruś
Obwód	brzeski
Rejon	janowski
Sielsowiet	Mochre
Populacja (2009); • liczba ludności	; 201
Kod pocztowy	225809
	Położenie na mapie obwodu brzeskiego Zawiszcze
	Położenie na mapie Białorusi Zawiszcze
	52°00′11,1″N 25°41′19,6″E/52,003083 25,688778

Zawiszcze (biał. Завышша, Zawyszsza; ros. Завышье, Zawyszje) – wieś na Białorusi, w rejonie janowskim obwodu brzeskiego, około 19 km na południowy wschód od Janowa, nad jeziorem Zawiszczowskim^[2].

Historia[edytuj | edytuj kod]

W dwudziestoleciu międzywojennym folwark leżący w Polsce, w województwie poleskim, w powiecie pińskim, w gminie Brodnica^[3]. W 1921 miejscowość liczyła 16 mieszkańców, zamieszkałych w 1 budynku. Wszyscy oni byli Polakami wyznania rzymskokatolickiego^[3]. Od 1945 roku – w ZSRR, od 1991 roku – na terenie Republiki Białorusi.

Zawiszcze należało do klucza telechańskiego, będącego własnością rodziny Pusłowskich. Wojciech Pusłowski (1877–1961), właściciel wsi, wybudował tu, nad jeziorem Zawiszczowskim okazały pałac, wokół którego urządził park krajobrazowy. Pałac był murowanym, dwukondygnacyjnym budynkiem, wzniesionym na planie czworokąta, na wysokich mieszkalnych suterenach. W jego frontowej elewacji, zwróconej w stronę jeziora, znajdowały się trzy ryzality, przed środkowym z nich był portyk w wielkim porządku zwieńczony trójkątnym frontonem, wspartym na dwóch parach jońskich kolumn.

Ostatnim właścicielem Zawiszcza był w 1939 roku Karol Wojciech Pusłowski^[4].

Pałac został zniszczony w czasie II wojny światowej. Po wojnie radzieccy pionierzy rozebrali ruiny na cegłę^[4].

Majątek w Zawiszczach jest opisany w 2. tomie Dziejów rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej Romana Aftanazego^[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).
↑ Завище na stronie Atlas Białorusi. [dostęp 2015-09-13]. (ros.).
↑ ^a ^b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.
↑ ^a ^b Завішша, Zawiszcze, Завишье. W: Леанід Міхайлавіч Несцярчук: Замкі, палацы, паркі Берасцейшчыны. Mińsk: БЕЛТА, 2002, s. 138. ISBN 985-6302-37-4. [dostęp 2015-09-13]. (biał.).
↑ Zawiszcze, [w:] RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 2: Województwa brzesko-litewskie, nowogrodzkie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 175–176, ISBN 83-04-03784-X, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .

[spis1-1] Liczby ludności miejscowości obwodu brzeskiego na podstawie spisu ludności wg stanu na dzień 14 października 2009 roku. (ros.).

[A-2] Завище na stronie Atlas Białorusi. [dostęp 2015-09-13]. (ros.).

[przypis1-3] Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej – Tom VIII – Województwo Poleskie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej, 1924. ISBN 978-83-254-2578-4.

[N-4] Завішша, Zawiszcze, Завишье. W: Леанід Міхайлавіч Несцярчук: Замкі, палацы, паркі Берасцейшчыны. Mińsk: БЕЛТА, 2002, s. 138. ISBN 985-6302-37-4. [dostęp 2015-09-13]. (biał.).

[RA-5] Zawiszcze, [w:] RomanR. Aftanazy RomanR., Dzieje rezydencji na dawnych kresach Rzeczypospolitej, wyd. drugie przejrzane i uzupełnione, t. 2: Województwa brzesko-litewskie, nowogrodzkie, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1993, s. 175–176, ISBN 83-04-03784-X, ISBN 83-04-03701-7 (całość) .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]