Zbigniew Tokarczyk

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zbigniew Tokarczyk
Data i miejsce urodzenia

1953
Kraśnik

Data śmierci

23 lutego 1984

Zawód, zajęcie

działacz opozycji

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski

Zbigniew Tokarczyk (ur. 1953 w Kraśniku[1], zm. 23 lutego 1984[1]) – działacz opozycji w PRL, członek KPN, działacz NSZZ Solidarność.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Pracownik elektrowni w Stalowej Woli[1]. Był internowany w czasie stanu wojennego[2] w Załężu[1]. Po zwolnieniu z więzienia 29 kwietnia 1982[1]. Zaangażował się w pracę na rzecz Solidarności w mieście i w elektrowni[1]. Z powodu swej działalności i postawy Służba Bezpieczeństwa go szykanowała[1] Jego ciało znaleziono koło jego domu, sekcja wykazała urazy wątroby i płuc[2] oraz ślady po ciosach[2]. Został pochowany na cmentarzu komunalnym w Stalowej Woli[2]. W pobliżu miejsca jego śmierci widnieje tablica pamiątkowa na ścianie bloku[2]. Jerzy Tokarczyk, brat tragicznie zmarłego, o zabójstwo posądza funkcjonariuszy SB[3][4][5].

Odznaczenie[edytuj | edytuj kod]

8 kwietnia 2011 został pośmiertnie odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski za wybitne zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej, za działalność na rzecz przemian demokratycznych w Polsce[6]. Odznaczenie odebrał ojciec Henryk Tokarczyk[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]