Tutkarz cygarowiec
| Byctiscus betulae | |
| (Linnaeus, 1758) | |
 Tutkarz cygarowiec | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Nadrodzina | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Podplemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
tutkarz cygarowiec |
Tutkarz cygarowiec (Byctiscus betulae) – gatunek chrząszcza z rodziny tutkarzowatych i plemienia Byctiscini.
Opis[edytuj | edytuj kod]
Ciało długości od 4,8 do 7 mm, zielone, złotawozielone, niebieskozielone, niebieskie lub fioletowe. Dołek między oczami szeroki, płytki, o dnie wyposażonym w drobne, owalne punkty tworzące podłużne zmarszczki. W końcowej części pokryw obecne są drobne, jasne, przylegające włoski[1].
Biologia i ekologia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek wielożerny. Podawany z olsz, brzóz, grabów, buków, jabłoni, topoli, gruszy, leszczyn i głogów[2][1].
Samica składa jaja do tulejek uformowanych z jednego lub czasem kilku liści, gdzie larwy rozwijają się i żerują przez 20-25 dni. Po wypadnięciu na glebę, ulegają przepoczwarzeniu w jej wierzchniej części. Młode osobniki pokazują się w sierpniu i zimują w glebie. Osobniki dorosłe pojawiają się maju[2] lub kwietniu i spotykane są do końca września[1].
Rozprzestrzenienie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek zasiedla Europę, gdzie sięga za północne koło podbiegunowe, Syberię, Azję Mniejszą, Azję Środkową i północne Chiny. W całej Polsce pospolity, od nizin po niższe góry[2][1].