Zespół Ladda
 Obraz pasm Ladda w malrotacji jelit[1] | |
| Klasyfikacje | |
| ICD-10 |
Q43.3 |
|---|---|
Zespół Ladda in. pasma Ladda – wada wrodzona, charakteryzująca się obecnością u pacjentów z malrotacją jelit pasm tkanki łącznej biegnących od kątnicy do krezki powodujących niedrożność dwunastnicy.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwszy przypadek wrodzonej niedrożności dwunastnicy został opisany przez Caldera w 1752 roku[2]. W 1889 roku John Bland-Sutton ustalił, że przyczyną są zaburzenia powstałe w życiu płodowym[2]. W 1932 roku amerykański chirurg William Ladd opisał metodę skutecznego leczenia tej malformacji[2][3][1].
Etiologia[edytuj | edytuj kod]
Malrotacja jelit jest zaburzeniem rozwoju jelita w pierwszej fazie jego rozwoju między 5. a 10. tygodniem ciąży, kiedy to dokonuje się pierwszy zwrot o 90°[4]. Obraz anatomiczny charakteryzuje się bardzo wąskim przyczepem krezki do tylnej ściany jamy brzusznej oraz obecnością pasm Ladda mocujących nieprawidłowo położoną kątnicę i okrężnicę, które przebiegają poprzez dwunastnicę, powodując jej ucisk i niedokrwienie, czego następstwem może być wysoka niedrożność przewodu pokarmowego i martwica jej ściany[4].
Epidemiologia[edytuj | edytuj kod]
Malrotacja jelit z objawami klinicznymi występuje u 1 na 6000 chorych, a bez objawów 1:200 do 1:500 żywych urodzeń, natomiast częstość występowania u dorosłych szacowana jest na 0,0001–0,19%[4].
Obraz kliniczny[edytuj | edytuj kod]
Klasycznym objawem zespołu Ladda u małych dzieci są żółciowe wymioty, natomiast u starszych dzieci u 30% występują okresowo wymioty, a o 20% ból brzucha[4]. Objawy występują w pierwszym tygodniu życia u 50% dzieci, w pierwszym miesiącu życia u 64%, u 82% w pierwszym roku życia, a u 18–25% po ukończeniu 1. roku życia[4]. Objawy zespołu Ladda mogą być zarówno ostre, jak i przewlekłe trwające nawet latami, obraz przewlekły częściej występuje u dzieci starszych i u osób dorosłych[1][5]. Część pacjentów z zespołem Ladda pozostaje bezobjawowa i zespół wykrywany jest przypadkowo podczas badań obrazowych[1].
Rozpoznanie ustala się na podstawie badania kontrastowego górnego odcinka przewodu pokarmowego oraz ultrasonografii i tomografii komputerowej jamy brzusznej[4][6].
Leczenie[edytuj | edytuj kod]
Leczenie jest wyłącznie operacyjne – sposobem Ladda, polegającym na odprowadzeniu jelita w kierunku przeciwnym do kierunku wskazówek zegara (przy występowaniu niedrożności jelit), rozdzieleniu pasm łączących kątnicę i dwunastnicę, następnie poszerzeniu podstawy krezki i ustabilizowaniu jelita w jamie brzusznej, jelito grube po lewej i jelito cienkie po prawej[4][7]. Procedura jest modyfikowana przez niektórych chirurgów poprzez dołączenie profilaktycznej appendektomii oraz umocowanie kątnicy w prawidłowej pozycji (cekopeksja), jednakże modyfikacja taka może powodować dodatkowe powikłania[7]. Stosowane jest przede wszystkim klasyczne leczenie operacyjne, leczenie metodami laparoskopowymi, jak również leczenie pacjentów bez objawów klinicznych nadal budzi kontrowersje[7][1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e
Grassi C., Conti L., Palmieri G., Banchini F., Dacco’ M.D., Cattaneo G.M., Capelli P. Ladd’s band in the adult, an unusual case of occlusion: Case report and review of the literature. „Int J Surg Case Rep”. 71, s. 45–49, 2020. DOI: 10.1016/j.ijscr.2020.04.046. PMID: 32438336. (ang.).
- ↑ a b c William E. Ladd. Congenital Obstruction of the Duodenum in Children. „The New England Journal of Medicine”. 206 (6), s. 277–283, 1932. DOI: 10.1056/NEJM193202112060604. (ang.).
- ↑ William E. Ladd. Surgical Diseases of the Alimentary Tract in Infants. „The New England Journal of Medicine”. 215 (16), s. 705–708, 1932. DOI: 10.1056/NEJM193610152151604. (ang.).
- ↑ a b c d e f g Franciszek Rachel, Andrzej Łapiński, Dariusz Szczerba, Krystian Gutterch. Niepełny, wrodzony zwrot jelita i niezwykle rzadki przypadek niepełnego zwrotu jelita dorosłego chorego z objawami wysokiej niedrożności przewodu pokarmowego. „Polski Przegląd Chirurgiczny”. 89 (3), s. 44–47, 2017. DOI: 10.5604/01.3001.0010.1090.
- ↑
Danuta Pabijasz, Mirosław Harężlak, Jacek Korzonkiewicz, Beata Zapart, Jacek Wiśniewski. Zespół Ladda rozpoznany u 15-letniego chłopca – opis przypadku. „Pediatria Polska”. 87 (1), 2012. DOI: 10.1016/S0031-3939(12)70603-0.
- ↑ Interna Szczeklika 2019. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2019, s. 1039. ISBN 978-83-7430-591-4.
- ↑ a b c Arnaud A.P., Suply E., Eaton S., Blackburn S.C., Giuliani S., Curry J.I., Cross K.M., De Coppi P. Laparoscopic Ladd’s procedure for malrotation in infants and children is still a controversial approach. „J Pediatr Surg”. 54 (9), s. 1843–1847, 2019. DOI: 10.1016/j.jpedsurg.2018.09.023. PMID: 30442460. (ang.).
