Zielony libertarianizm
Zielony libertarianizm (nazywany także eko-libertarianizmem) – nurt we współczesnej myśli libertariańskiej, który rozwinął się przede wszystkim na początku XXI wieku w USA[1]. Oparty jest w szczególności na wartościach głoszonym przez dwie największe z pomniejszych partii w USA (ang. third party), czyli Partii Zielonych i Partii Libertariańskiej[2].
Nurt ten jest jednocześnie adresowany do libertarian, ale także do zwolenników zielonej polityki. Zieloni libertarianie dążą do pogodzenia tych dwóch ideologii, na przykład poprzez łączenie wolnego rynku z ekologizmem, co spowodowało stworzenie pojęcia wolnorynkowego ekologizmu (ang. free-market environmentalism)[3]. Pojęcie to głosi, że wolny rynek, prawa własności oraz normy prawne są najlepszymi środkami do rozwoju gospodarki i ochrony oraz poprawny stanu środowiska[4].
Pierwotnie, ideały libertariańskie trudno było połączyć z rozwiązaniami dotyczącymi problemów środowiska. Znaczny rozwój tego nurtu nastąpił po roku 2000 i miała na niego duży wpływ wydana w 1999 książka pod tytułem Natural Capitalism, autorstwa Paula Hawkena, Amory’ego Lovinsa oraz Huntera Lovinsa, która udowodniła możliwość połączenia idei libertariańskich oraz zielonej polityki[3]. Wiele wniosła także wydana w 2006 publikacja Green to Gold, autorstwa Daniela C. Esty oraz Andrew S. Winstona. Przeprowadzono w niej analizę badań na podstawie prób wykorzystania przez takie kompanie handlowe jak np. Walmart, ekologicznych rozwiązań w ich modelach biznesowych[1].
Ideały[edytuj | edytuj kod]
Ideałami jakimi kierują się zieloni libertarianie, są między innymi[5]:
- prawo naturalne
- indywidualizm
- równe prawa – także w zakresie płci, rasy czy religii
- konstytucjonalizm
- ochrona środowiska
- wolność słowa
- sprzeciw wobec wojen oraz poszanowanie zasady nieagresji
- klasyczny liberalizm
Partie i organizacje[edytuj | edytuj kod]
Partie[edytuj | edytuj kod]
Jest kilka partii, które identyfikują się z wolnorynkowym ekologizmem:
- Partia Libertariańska (Stany Zjednoczone)[6]
- Partia Liberalno-Demokratyczna (Australia)[7]
- Partia Libertariańska (Wielka Brytania)[8]
Organizacje[edytuj | edytuj kod]
Jednymi z organizacji badawczych będących pionierami w rozwoju ekologicznej gospodarki rynkowej są:
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Annalee Newitz: Green Libertarianism: The New Reformist Movement?. AlterNet. (ang.).
- ↑ Dan Sullivan: Greens and Libertarians. Geolibertarian. (ang.).
- ↑ a b Annalee Newitz: Green Libertarianism: The New Reformist Movement?. AlterNet. (ang.).
- ↑ What is FME?. Property and Environment Research Centre. (ang.).
- ↑ TGL: Ideals. The Green Libertarian. (ang.).
- ↑ lp.org: Libertarian Party Platform. Libertarian Party. (ang.).
- ↑ Environment. Liberal Democratic Party. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-16)]. (ang.).
- ↑ Manifesto of the Libertarian Party 2012. (ang.).
- ↑ About RMI. Rocky Mountain Institute. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-06-06)]. (ang.).
- ↑ PERC Enviropreneur Institute. Property and Environment Research Center. (ang.).