Zlatoidská hora
48°46′44″N 20°58′21″E/48,778889 20,972500 Zlatoidská hora (z masztem) ze wschodu, ze stoków Kojszowskiej Hali | |
| Państwo | |
|---|---|
| Kraj | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
1232 m n.p.m. |
Położenie na mapie kraju koszyckiego  | |
Położenie na mapie Słowacji  | |
| 48°46′44″N 20°58′21″E/48,778889 20,972500
| |
Zlatoidská hora (1232 m n.p.m.) – szczyt w Paśmie Kojszowskiej Hali w Górach Wołowskich w Łańcuchu Rudaw Słowackich we wschodniej Słowacji. Jest drugim pod względem wysokości szczytem tej grupy.
Położenie[edytuj | edytuj kod]
Szczyt wznosi się w centralnej części grupy, w głównym grzbiecie Gór Wołowskich. W szczycie tym główny grzbiet załamuje się, zmieniając kierunek z pd.-zach. - pn.-wsch. na pn.-zach. - pd.-wsch. W kierunku pn.-wsch. od Zlatoidskéj hory odchodzi boczny grzbiet, w którym (w odległości ok. 1300 m) wznosi się najwyższy szczyt tej grupy – Kojszowska Hala.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Kopuła szczytowa o kształcie bochna, wydłużonego w kierunku wschód – zachód. Od strony pn.-wsch. od Kojszowskiej Hali oddziela ją płytkie, szerokie siodło (1170 m n.p.m.). W kierunku pd.-wsch. grzbiet opada w szerokie siodło przed rozbudowanym masywem szczytu Okrúhla (1088 m n.p.m.), natomiast w kierunku pd.-zach. łagodnie obniża się w stronę niewybitnego szczytu Biely kameň (1134 m n.p.m.). Stoki słabo rozczłonkowane, pd. opadają ku dolinie źródlisk Idy, północne – do dolinki potoku Tokáreň (dorzecze Hnilca).
Wierzchołek zarośnięty lasem świerkowym, na pn. i wsch. stokach kopuły szczytowej fragmenty polan. Na pn. stokach aktualnie (2019 r.) liczne wiatrołomy, wywroty drzew i wyręby. Wzdłuż grzbietu, biegnącego w stronę szczytu Biely kameň, na powierzchni ok. 10 ha, pozostałości sadzonego ok. 1910 r. gaju limbowego.
Zagospodarowanie[edytuj | edytuj kod]
Na szczycie znajduje się maszt przekaźnika telekomunikacyjnego. Fragmenty polan na pn. i wsch. zboczach kopuły szczytowej, połączone przecinkami, wykorzystane przez kilka mniejszych narciarskich wyciągów orczykowych. U pn. podstawy kopuły szczytowej, na wysokości 1046 m n.p.m., górski hotel „Erika”, do którego dojazd poprowadzony jest pd. stokami góry ze Złotej Idki.
Turystyka[edytuj | edytuj kod]
Szczyt Zlatoidskéj hory nie jest odwiedzany przez turystów. Drogą wzdłuż północnej podstawy kopuły szczytowej oraz jej wsch. stokami biegnie kilka znakowanych szlaków turystycznych, w tym najdłuższy szlak słowackich gór – czerwono 
znakowana Cesta hrdinov SNP.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Barański Mirosław J.: Radarowa góra, Kojšovská Hoľa, w: „Gazeta Górska” R. XXVII, nr 1 (105), zima 2019, s. 42-49;
- Ďurček Jozef a kolektív: Slovenské rudohorie. Volovské vrchy a Čierna hora. Turistický sprievodca ČSSR, wyd. Šport, slovenské telovýchovné vydavateľstvo, Bratislava 1988;
- Volovské vrchy - Košice, Turistická mapa 1:50 000, 3 wydanie, wyd. VKÚ Harmanec 2005, ISBN 80-8042-317-2;