Zofia Mingardi
.jpg) Zofia Mingardi w 1894 | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie |
śpiewaczka |
Zofia Mingardi (ur. ok. 1870 w Warszawie, zm. 7 lutego 1926 tamże) – polska śpiewaczka, sopranistka[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w rodzinie Adelsteinów[1]. Pierwsze nauki śpiewu pobierała u Józefiny Reszke-Kronenbergowej. Studiowała w konserwatorium w Bolonii[1] pod kierunkiem Busiego, kierownika konserwatorium[2].
Jako śpiewaczka była aktywna w latach 1891–1911[3]. Przyjęła psudonim Zoe Nesleda (Nesleida, Nesledy)[1][3]. Występowała we Włoszech, m.in.w Bolonii. W 1893 śpiewała w zespole włoskiej opery La Scalla podczas występów w Moskwie – kapelmistrzem był jej mąż Wiktor Mingardi[1]. Wyszła za niego w 1893[2].
W 1894 pod nazwiskiem Nesleida-Mingardi[3] wystąpiła w Teatrze Wielkim w Warszawie jako Santuzza w Rycerskości wieśniaczej Pietro Mascagniego. Grała też Neddę w Pajacach Ruggiera Leoncavalla i Małgorzatę w Fauście Charlesa Gounoda[1]. Po wyjeździe do Włoch występowała np. w Genui w 1895. W październiku 1905 gościnnie wystąpiła w Teatrze Miejskim we Lwowie[3]. W Teatrze Wielkim w Warszawie jej występy notujemy w 1906 (śpiewała partię Santuzzy w Rycerskości wieśniaczej i Neddy w Pajacach) i 1911 (ponownie Santuzza). Śpiewała pod nazwiskiem Mingardi[3]. W 1907 występowała m.in. podczas koncertu na rzecz Koła im. Staszica w Warszawie[4]. W czerwcu 1911 została częścią zespołu Opery Popularnej w Warszawie, gdzie śpiewała m.in. tytułową partię w Halce S. Moniuszki. Poza tym do 1914 uczyła w Warszawie śpiewu[1]. W prasie podkreślano jej dźwięczny sopran i ekspresję dramatyczną[3], narzekano jednak na dykcję[5].
W okresie międzywojennym pracowała jako nauczycielka śpiewu[6]. W 1925 wystąpiła w budynku poselstwa włoskiego w Warszawie na okolicznościowej uroczystości[7].
Mieszkała przy ul. Wspólnej 18. Wpadła pod koła samochodu na rogu ul. Wilczej i Marszałkowskiej w Warszawie. Po 2 godzinach pobytu w szpitalu Dzieciątka Jezus zmarła[6]. Pochowano ją na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Adelstein Zofia | Wirtualny Sztetl [online], sztetl.org.pl [dostęp 2021-10-27].
- ↑ a b Z muzyki, „Kurjer Poranny”, 18 (85), 1894, s. 2.
- ↑ a b c d e f Zofia Mingardi [online], 27 października 2021.
- ↑ Literatura i sztuka, „Kurjer Polski”, 10 (81), 1907, s. 2.
- ↑ Z opery, „Słowo”, 25 (111), 1906, s. 3.
- ↑ a b Śmierć pod samochodem na rogu Wilczej i Marszałkowskiej, „Express Poranny”, 5 (39), 1926, s. 1.
- ↑ Uroczystość w poselstwie włoskiem, „Gazeta Poranna 2 Grosze”, 13 (157 (4504)), 1925, s. 2.
- ↑ GROBONET - wyszukiwarka osób pochowanych - Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie [online], wawamlynarska.grobonet.com [dostęp 2021-10-27].