Zygmuntówka (ciastko)
| deser | |
| Rodzaj |
ciastko, babeczka korpusowa |
|---|---|
| Data i miejsce powstania |
22 kwietnia 2009 |
| Twórca | Witold Teledziński |
| Składniki | |
|
śmietanka kremówka (36%), cukier, jaja, czekolada, konfitura żurawinowa, płatki migdałowe (oraz: woda, mąka pszenna i masło)[1] | |
Zygmuntówka – ciastko warszawskie wyłonione w wyniku konkursu ogłoszonego przez Biuro Promocji Urzędu Miasta Stołecznego Warszawy[2]. Współorganizatorem był Cech Rzemiosł Spożywczych[3].
Zygmuntówka ma postać babeczki korpusowej. Ma przypominać kształtem strzelistą koronę[2][1]. Składa się z korpusu uformowanego z upieczonej masy migdałowej (skład: cukier, płatki migdałowe, białka jaj, mąka, masło), wypełnionego musem czekoladowym, konfiturą żurawinową, bitą śmietaną i zwieńczonego koroną z bezy o nieregularnym kształcie[1]. Autorem przepisu jest Witold Teledziński, właściciel cukierni Nova[4][1][5].
Konkurs ogłoszono w tłusty czwartek 19 lutego 2009[3]. Wzięło w nim udział 18 cukierni należących do Cechu Rzemiosł Spożywczych[1][5][4]. 22 kwietnia 2009 jury składające się z cukierników i znanych osobistości pod przewodnictwem (nieobecnej) prezydent m.st. Warszawy Hanny Gronkiewicz-Waltz wskazało zwycięskie ciastko[5]. Sędziowie brali pod uwagę smak, wygląd i nowatorstwo[3][5]. Nazwę ciastka wyłoniono za pomocą internetowego plebiscytu spośród propozycji nadesłanych przez internautów[1][2][3][4]. Nazwę „zygmuntówka” zgłosiło do konkursu siedem osób[6]. Zwycięzcą został Witold Żyła z Warszawy[1][2][5][4][6], który zgłosił ją pierwszy[6]. Jak zauważyli sami jurorzy konkursu na ciastko, wybrana w plebiscycie nazwa „szczęśliwym zbiegiem okoliczności” pasuje do kształtu ciastka, wzbudzając skojarzenia z królem Zygmuntem III Wazą[4][1].
Zygmuntówka miała stać się nowym symbolem Warszawy i przyczynić się do jej wypromowania, jednak początkowa popularność ciastka szybko zgasła i stało się ono trudno dostępne[7][8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Wuzetka
- Napoleonka (kremówka)
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g h Finał konkursu na nowe ciastko warszawskie. Urząd m.st. Warszawy, 25 kwietnia 2009. [dostęp 2019-12-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-30)]. Uwaga patrz w źródle załączony plik doc z przepisem
- ↑ a b c d Zygmuntówka w kształcie korony nowym warszawskim ciastkiem. [w:] kuchnia.wp.pl [on-line]. Wirtualna Polska SA, kwiecień 2009 (aktualizacja 2009-05-05). [dostęp 2019-12-07].
- ↑ a b c d Magdalena Dubrowska: Konkurs na nowe warszawskie ciacho z pazurem. [w:] warszawa.gazeta.pl [on-line]. Agora SA, 19 lutego 2009. [dostęp 2019-12-08].
- ↑ a b c d e Izabela Kraj: Nowe ciacho jest pyszne. [w:] zyciewarszawy.pl [on-line]. Gremi Media SA, 23 kwietnia 2009 (aktualizacja 2009-04-24). [dostęp 2019-12-08].
- ↑ a b c d e Magdalena Dubrowska, Błażej Grygiel: Symbol Warszawy, który nie mieści się w ustach. [w:] warszawa.gazeta.pl [on-line]. Agora SA, 23 kwietnia 2009. [dostęp 2019-12-08].
- ↑ a b c Izabela Kraj: Atak na zygmuntówki. [w:] zyciewarszawy.pl [on-line]. Gremi Media SA, 3 maja 2009 (aktualizacja 2009-05-04). [dostęp 2019-12-08]. Cytat: „Warszawiacy zostaną poczęstowani zygmuntówką podczas Nocy Muzeów – 16 maja.(...) Na „trzydziestkę“ tego dnia zostaną też zaproszeni autorzy zwycięskiej nazwy dla ciastka. Bo nie jest to tylko jedna osoba. Na ten sam pomysł wpadło aż sześcioro warszawiaków. Ale – zgodnie z regulaminem – nagrodę (...) otrzymał ten, kto zgłosił ją pierwszy – pan Witold Żyła. (...) Kolejna osoba zgłosiła pomysł zygmuntówki kilka dni później. – Ale zwycięzca był tylko jeden. Pozostali otrzymali dyplomy(...).”
- ↑ Agnieszka Banach: Słodkie decyzje warszawiaków i zapomniana zygmuntówka. [w:] naszemiasto.pl [on-line]. Polska Press Sp. z o.o., 3 sierpnia 2010. [dostęp 2019-12-08].
- ↑ Michał Wojtczuk. Najbardziej warszawskie ciastko. „Gazeta Stołeczna”, s. 2, 26 lipca 2023.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Przepis na zygmuntówkę na stronach Urzędu m.st. Warszawy. um.warszawa.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2021-05-30)].