Difluorek metylofosfonowy

Difluorek metylofosfonowy
Nazewnictwo
	Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
	difluorofosforylometan
	Inne nazwy i oznaczenia
	DF, difluoro, difluor, difluorofosfonian metylu
	Ogólne informacje
Wzór sumaryczny	CH3POF2
Masa molowa	100,00 g/mol
Wygląd	ciecz o ostrym, gryzącym zapachu
	Identyfikacja
Numer CAS	676-99-3
PubChem	69610
SMILES
	CP(=O)(F)F
InChI
	InChI=1S/CH3F2OP/c1-5(2,3)4/h1H3
	InChIKey
	PQIOSYKVBBWRRI-UHFFFAOYSA-N
Właściwości
	Gęstość
	1,359 g/cm³; ciecz; 1,3314 g/cm³ (20 °C); ciecz
Temperatura topnienia	−37,1 °C
Temperatura wrzenia	98 °C; 22 °C (27 mmHg)
Niebezpieczeństwa
	Globalnie zharmonizowany system; klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
	Wiarygodne źródła oznakowania tej substancji; według kryteriów GHS są niedostępne.
Temperatura zapłonu	nie dotyczy
Dawka śmiertelna	LD50 13,7 mg/kg (szczur, dożylnie)
	Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą; stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
	Multimedia w Wikimedia Commons

Difluorek metylofosfonowy (DF) – organiczny związek chemiczny z grupy fosfonianów. Używany głównie jako prekursor do otrzymywania fosforoorganicznych bojowych środków trujących, takich jak sarin, soman lub VX. Może być stosowany w amunicji binarnej, np. w amerykańskim pocisku artyleryjskim M687, który oprócz DF zawiera także alkohol izopropylowy. W pocisku tym pod wpływem nagłego przyspieszenia, ścianki oddzielające prekursory ulegają zniszczeniu, a szybkie obroty powodują ich zmieszanie skutkując powstaniem sarinu o czystości ok. 70%^[2]. DF może także występować w mieszaninie z sarinem jako pozostałość po jego produkcji^[4].

lotność: 147,926 mg/m³ (19,5 °C)^[1]
ciśnienie pary nasyconej: 36 mm Hg (20 °C)^[1]

W reakcjach z alkoholami powstają substancje o właściwościach paralityczno-drgawkowych. Sam DF także jest trujący i żrący. Z powodu dużej lotności, największe zagrożenie stwarza inhalacja tego związku. Pary mają gryzący, ostry zapach i powodują poważne oraz bolesne podrażnienia oczu, nosa, gardła i płuc^[1].

DF jest, w rozumieniu Konwencji o zakazie broni chemicznej, bezpośrednim prekursorem (część B Wykazu 1) niektórych substancji zawartych w części A Wykazu 1^[5]^[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Steven L.S.L. Hoenig Steven L.S.L., Compendium of Chemical Warfare Agents, New York: Springer, 2007, ISBN 978-0-387-34626-7 (ang.).
↑ ^a ^b EricE. Croddy EricE., ClarisaC. Perez-Armendariz ClarisaC., JohnJ. Hart JohnJ., Broń chemiczna i biologiczna, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2003, s. 33, 55, ISBN 83-204-2817-3 .
↑ ^a ^b ^c Physical Constants of Organic Compounds, [w:] David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).
↑ Sylvia S.S.S. Talmage Sylvia S.S.S. i inni, The Fate of Chemical Warfare Agents in the Environment, [w:] Chemical Warfare Agents. Toxicology and Treatment, Timothy C.T.C. Marrs (red.), Robert L.R.L. Maynard (red.), Frederick R.F.R. Sidell (red.), wyd. 2, John Wiley & Sons, 2007, s. 109, ISBN 978-0-470-01359-5 (ang.).
↑ Konwencja o zakazie broni chemicznej (CWC), [w:] LeszekL. Konopski LeszekL., Historia broni chemicznej, Warszawa: Bellona, 2009, s. 214, 219, ISBN 978-83-11-11643-6 .
↑ Chemical Weapons Convention. Schedule 1. Międzynarodowa Organizacja ds. Zakazu Broni Chemicznej. [dostęp 2011-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-07)]. (ang.).

Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.

[Hoenig-1] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h Steven L.S.L. Hoenig Steven L.S.L., Compendium of Chemical Warfare Agents, New York: Springer, 2007, ISBN 978-0-387-34626-7 (ang.).

[Croddy-2] EricE. Croddy EricE., ClarisaC. Perez-Armendariz ClarisaC., JohnJ. Hart JohnJ., Broń chemiczna i biologiczna, Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, 2003, s. 33, 55, ISBN 83-204-2817-3 .

[Lide-3] Physical Constants of Organic Compounds, [w:] David R.D.R. Lide David R.D.R. (red.), CRC Handbook of Chemistry and Physics, wyd. 90, Boca Raton: CRC Press, 2009, ISBN 978-1-4200-9084-0 (ang.).

[Marrs-4] Sylvia S.S.S. Talmage Sylvia S.S.S. i inni, The Fate of Chemical Warfare Agents in the Environment, [w:] Chemical Warfare Agents. Toxicology and Treatment, Timothy C.T.C. Marrs (red.), Robert L.R.L. Maynard (red.), Frederick R.F.R. Sidell (red.), wyd. 2, John Wiley & Sons, 2007, s. 109, ISBN 978-0-470-01359-5 (ang.).

[Konopski-5] Konwencja o zakazie broni chemicznej (CWC), [w:] LeszekL. Konopski LeszekL., Historia broni chemicznej, Warszawa: Bellona, 2009, s. 214, 219, ISBN 978-83-11-11643-6 .

[OPCW-6] Chemical Weapons Convention. Schedule 1. Międzynarodowa Organizacja ds. Zakazu Broni Chemicznej. [dostęp 2011-03-07]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-06-07)]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]