Łukasz Tomasz Sroka
| Państwo działania | |
|---|---|
| profesor nauk humanistycznych | |
| Specjalność: historia | |
| Doktorat |
2006 |
| Habilitacja |
2013 |
| Profesura |
2021 |
| Nauczyciel akademicki | |
| Uczelnia |
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie |
| Dyrektor | |
| Instytut |
Historii Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN w Krakowie |
| Okres spraw. |
2016–2019 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Łukasz Tomasz Sroka (ur. w 1979) – polski historyk, profesor nauk humanistycznych, przewodniczący Rady Dyscypliny Historia w Uniwersytecie Pedagogicznym w Krakowie, w latach 2016–2019 dyrektor Instytutu Historii i Archiwistyki UP. Autor przeszło stu prac naukowych poświęconych historii i kulturze Żydów w XIX i XX w., stosunkom polsko-żydowskim, historii współczesnego Izraela, stosunkom polsko-izraelskim, historii Galicji (zwłaszcza Lwowa i Krakowa), historii elit i wolnomularstwa, historii idei, historii komunikacji społecznej i źródłoznawstwa. Twórca lub współtwórca szeregu wystaw eksponowanych w kraju i za granicą – dotyczących głównie historii Żydów oraz historii Krakowa i Lwowa.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Doktorat uzyskał w 2006 r. na podstawie rozprawy pt. Żydzi w życiu publicznym Krakowa w latach 1850–1918. Studium o elicie miasta, którą przygotował pod kierunkiem prof. Kazimierza Karolczaka. W 2013 habilitował się na podstawie pracy pt. Rada Miejska we Lwowie w okresie autonomii galicyjskiej 1870–1914. Studium o elicie władzy. W roku 2021 uzyskał tytuł profesora nauk humanistycznych[2]. W latach 2016–2019 był dyrektorem Instytutu Historii i Archiwistyki UP. W tym samym okresie był też profesorem wizytującym Lwowskiego Uniwersytetu Narodowego im. Iwana Franki. Od 2019 przewodniczący Rady Dyscypliny Naukowej Historia Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie. Członek m.in. Komisji Historii i Kultury Żydów Polskiej Akademii Umiejętności, Polskiego Towarzystwa Historycznego, Polskiego Towarzystwa Studiów Żydowskich, Towarzystwa Miłośników Historii i Zabytków Krakowa. W 2020 wybrany na członka Komitetu Nauk Historycznych Polskiej Akademii Nauk (kadencja 2020–2023)[3].
Stypendysta Fundacji Lanckorońskich (2006).
Wybrane publikacje[edytuj | edytuj kod]
- Człowiek sukcesu w państwie sukcesów. Biografia Marcela Goldmana, krakowianina w Tel Awiwie, przedmowa Aleksander B. Skotnicki, posłowie Leopold „Poldek” Wasserman, Kraków 2019.
- In the Light of Vienna. Jews in Lviv – between Tradition and Modernisation (1867–1914), Berlin-Bern-Bruxelles-New York-Oxford-Warszawa-Wien 2018.
- Polskie korzenie Izraela. Wprowadzenie do tematu. Wybór źródeł, Kraków-Budapeszt 2015 [wspólnie z Mateuszem Sroką].
- Rada Miejska we Lwowie w okresie autonomii galicyjskiej 1870–1914. Studium o elicie władzy, Kraków 2012.
- Sprawiedliwi chcą być doskonali. Z dziejów wolnomularstwa w Krakowie od XVIII wieku do współczesności, Kraków 2010.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Władze Instytutu [online], Instytut Historii i Archiwistyki Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie [zarchiwizowane z adresu 2020-09-24].
- ↑ Prof. dr hab. Łukasz Tomasz Sroka, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2021-07-27].
- ↑ Komitet Nauk Historycznych PAN. pan.pl. [dostęp 2020-03-02].
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Łukasz Tomasz Sroka [online], Instytut Historii i Archiwistyki Uniwersytetu Pedagogicznego w Krakowie [dostęp 2020-03-27].