Przejdź do zawartości

Komunikacja werbalna: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
UWAGA! Zastąpienie treści hasła bardzo krótkim tekstem: „thumb|Rozmowa mężczyzn, gestykulacja jednego z nich wzmacnia przekaz werbalny {{Przypi...”
Znaczniki: usuwanie dużej ilości tekstu (filtr nadużyć) VisualEditor
m Wycofano edycje użytkownika SMOGAS games (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Czyz1.
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:Two koreans in discussion.jpg|thumb|Rozmowa mężczyzn, gestykulacja jednego z nich wzmacnia przekaz werbalny]]
[[Plik:Two koreans in discussion.jpg|thumb|Rozmowa mężczyzn, gestykulacja jednego z nich wzmacnia przekaz werbalny]]
'''Komunikacja werbalna''' – [[komunikacja interpersonalna]], której środkiem jest [[język mówiony]]; komunikacji werbalnej najczęściej towarzyszy [[komunikacja niewerbalna]].

Jest to podstawowy sposób komunikacji międzyludzkiej. W szczątkowej postaci komunikacja werbalna występuje także u zwierząt, np. u [[szympans]]ów, które rozwinęły w niektórych przypadkach także zdolność posługiwania się [[metafora|metaforą]]{{fakt|data=2012-03}}.
Aby komunikacja werbalna mogła mieć miejsce, muszą istnieć osoby: mówiąca i słuchająca. Posługują się one kodem (językiem), który musi być znany obu osobom.

W komunikacji werbalnej dużą rolę odgrywają takie czynniki, jak:
* akcent i modulowanie wypowiadanych kwestii, co często ma większy wpływ na partnera interakcji niż treść [[wypowiedź|wypowiedzi]];
* stopień płynności mowy;
* zawartość (treść) wypowiedzi – w tym przypadku zasób [[Słownictwo|leksykalny]] ma związek z [[kompetencje kulturowe|kompetencjami kulturowymi]] jednostki – np. osoby o mniejszych kompetencjach kulturowych rzadziej posługują się językiem literackim, a częściej [[gwara|gwarą]] środowiskową lub regionalną;
* [[iloczas]] (zmniejszanie lub wydłużanie czasu wypowiadanego słowa).

Komunikacji werbalnej najczęściej towarzyszy [[komunikacja niewerbalna]]. W trakcie rozmowy przekazywanym treściom towarzyszą [[gest]]y oraz [[mimika]], które w przyjętym [[kod]]zie językowym w danej [[kultura|kulturze]] potwierdzają komunikaty zwerbalizowane<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.rogalinski.com.pl/marketing-2/komunikacja-werbalna-i-niewerbalna/| tytuł = Komunikacja werbalna i niewerbalna| data dostępu = 2012-09-21| autor = | opublikowany = | praca = | data = | język =}}</ref>.

== Adresat wypowiedzi ==
Adresatem wypowiedzi jest osoba lub grupa osób (element układu informacyjnego) dla którego [[Nadawca (komunikacja językowa)|nadawca]] przeznaczył komunikat<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Babik | imię = Wiesław | odn = tak | tytuł = Słownik encyklopedyczny informacji, języków i systemów informacyjno-wyszukiwawczych | wydawca = Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich | miejsce = Warszawa | data = 2002 | seria = Nauka, Dydaktyka, Praktyka |strony = 16| isbn = 83-87629-84-7}}</ref>.


{{Przypisy}}
{{Przypisy}}

Wersja z 14:31, 3 gru 2017

Rozmowa mężczyzn, gestykulacja jednego z nich wzmacnia przekaz werbalny

Komunikacja werbalnakomunikacja interpersonalna, której środkiem jest język mówiony; komunikacji werbalnej najczęściej towarzyszy komunikacja niewerbalna.

Jest to podstawowy sposób komunikacji międzyludzkiej. W szczątkowej postaci komunikacja werbalna występuje także u zwierząt, np. u szympansów, które rozwinęły w niektórych przypadkach także zdolność posługiwania się metaforą[potrzebny przypis]. Aby komunikacja werbalna mogła mieć miejsce, muszą istnieć osoby: mówiąca i słuchająca. Posługują się one kodem (językiem), który musi być znany obu osobom.

W komunikacji werbalnej dużą rolę odgrywają takie czynniki, jak:

  • akcent i modulowanie wypowiadanych kwestii, co często ma większy wpływ na partnera interakcji niż treść wypowiedzi;
  • stopień płynności mowy;
  • zawartość (treść) wypowiedzi – w tym przypadku zasób leksykalny ma związek z kompetencjami kulturowymi jednostki – np. osoby o mniejszych kompetencjach kulturowych rzadziej posługują się językiem literackim, a częściej gwarą środowiskową lub regionalną;
  • iloczas (zmniejszanie lub wydłużanie czasu wypowiadanego słowa).

Komunikacji werbalnej najczęściej towarzyszy komunikacja niewerbalna. W trakcie rozmowy przekazywanym treściom towarzyszą gesty oraz mimika, które w przyjętym kodzie językowym w danej kulturze potwierdzają komunikaty zwerbalizowane[1].

Adresat wypowiedzi

Adresatem wypowiedzi jest osoba lub grupa osób (element układu informacyjnego) dla którego nadawca przeznaczył komunikat[2].

  1. Komunikacja werbalna i niewerbalna. [dostęp 2012-09-21].
  2. Wiesław Babik: Słownik encyklopedyczny informacji, języków i systemów informacyjno-wyszukiwawczych. Warszawa: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, 2002, s. 16, seria: Nauka, Dydaktyka, Praktyka. ISBN 83-87629-84-7.