Komunikacja werbalna: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
UWAGA! Zastąpienie treści hasła bardzo krótkim tekstem: „thumb|Rozmowa mężczyzn, gestykulacja jednego z nich wzmacnia przekaz werbalny {{Przypi...” Znaczniki: usuwanie dużej ilości tekstu (filtr nadużyć) VisualEditor |
m Wycofano edycje użytkownika SMOGAS games (dyskusja). Autor przywróconej wersji to Czyz1. |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:Two koreans in discussion.jpg|thumb|Rozmowa mężczyzn, gestykulacja jednego z nich wzmacnia przekaz werbalny]] |
[[Plik:Two koreans in discussion.jpg|thumb|Rozmowa mężczyzn, gestykulacja jednego z nich wzmacnia przekaz werbalny]] |
||
'''Komunikacja werbalna''' – [[komunikacja interpersonalna]], której środkiem jest [[język mówiony]]; komunikacji werbalnej najczęściej towarzyszy [[komunikacja niewerbalna]]. |
|||
Jest to podstawowy sposób komunikacji międzyludzkiej. W szczątkowej postaci komunikacja werbalna występuje także u zwierząt, np. u [[szympans]]ów, które rozwinęły w niektórych przypadkach także zdolność posługiwania się [[metafora|metaforą]]{{fakt|data=2012-03}}. |
|||
Aby komunikacja werbalna mogła mieć miejsce, muszą istnieć osoby: mówiąca i słuchająca. Posługują się one kodem (językiem), który musi być znany obu osobom. |
|||
W komunikacji werbalnej dużą rolę odgrywają takie czynniki, jak: |
|||
* akcent i modulowanie wypowiadanych kwestii, co często ma większy wpływ na partnera interakcji niż treść [[wypowiedź|wypowiedzi]]; |
|||
* stopień płynności mowy; |
|||
* zawartość (treść) wypowiedzi – w tym przypadku zasób [[Słownictwo|leksykalny]] ma związek z [[kompetencje kulturowe|kompetencjami kulturowymi]] jednostki – np. osoby o mniejszych kompetencjach kulturowych rzadziej posługują się językiem literackim, a częściej [[gwara|gwarą]] środowiskową lub regionalną; |
|||
* [[iloczas]] (zmniejszanie lub wydłużanie czasu wypowiadanego słowa). |
|||
Komunikacji werbalnej najczęściej towarzyszy [[komunikacja niewerbalna]]. W trakcie rozmowy przekazywanym treściom towarzyszą [[gest]]y oraz [[mimika]], które w przyjętym [[kod]]zie językowym w danej [[kultura|kulturze]] potwierdzają komunikaty zwerbalizowane<ref>{{cytuj stronę| url = http://www.rogalinski.com.pl/marketing-2/komunikacja-werbalna-i-niewerbalna/| tytuł = Komunikacja werbalna i niewerbalna| data dostępu = 2012-09-21| autor = | opublikowany = | praca = | data = | język =}}</ref>. |
|||
== Adresat wypowiedzi == |
|||
Adresatem wypowiedzi jest osoba lub grupa osób (element układu informacyjnego) dla którego [[Nadawca (komunikacja językowa)|nadawca]] przeznaczył komunikat<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Babik | imię = Wiesław | odn = tak | tytuł = Słownik encyklopedyczny informacji, języków i systemów informacyjno-wyszukiwawczych | wydawca = Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich | miejsce = Warszawa | data = 2002 | seria = Nauka, Dydaktyka, Praktyka |strony = 16| isbn = 83-87629-84-7}}</ref>. |
|||
{{Przypisy}} |
{{Przypisy}} |
Wersja z 14:31, 3 gru 2017
Komunikacja werbalna – komunikacja interpersonalna, której środkiem jest język mówiony; komunikacji werbalnej najczęściej towarzyszy komunikacja niewerbalna.
Jest to podstawowy sposób komunikacji międzyludzkiej. W szczątkowej postaci komunikacja werbalna występuje także u zwierząt, np. u szympansów, które rozwinęły w niektórych przypadkach także zdolność posługiwania się metaforą[potrzebny przypis]. Aby komunikacja werbalna mogła mieć miejsce, muszą istnieć osoby: mówiąca i słuchająca. Posługują się one kodem (językiem), który musi być znany obu osobom.
W komunikacji werbalnej dużą rolę odgrywają takie czynniki, jak:
- akcent i modulowanie wypowiadanych kwestii, co często ma większy wpływ na partnera interakcji niż treść wypowiedzi;
- stopień płynności mowy;
- zawartość (treść) wypowiedzi – w tym przypadku zasób leksykalny ma związek z kompetencjami kulturowymi jednostki – np. osoby o mniejszych kompetencjach kulturowych rzadziej posługują się językiem literackim, a częściej gwarą środowiskową lub regionalną;
- iloczas (zmniejszanie lub wydłużanie czasu wypowiadanego słowa).
Komunikacji werbalnej najczęściej towarzyszy komunikacja niewerbalna. W trakcie rozmowy przekazywanym treściom towarzyszą gesty oraz mimika, które w przyjętym kodzie językowym w danej kulturze potwierdzają komunikaty zwerbalizowane[1].
Adresat wypowiedzi
Adresatem wypowiedzi jest osoba lub grupa osób (element układu informacyjnego) dla którego nadawca przeznaczył komunikat[2].
- ↑ Komunikacja werbalna i niewerbalna. [dostęp 2012-09-21].
- ↑ Wiesław Babik: Słownik encyklopedyczny informacji, języków i systemów informacyjno-wyszukiwawczych. Warszawa: Stowarzyszenie Bibliotekarzy Polskich, 2002, s. 16, seria: Nauka, Dydaktyka, Praktyka. ISBN 83-87629-84-7.