Óscar Andrés Rodríguez Maradiaga

Sukcesja apostolska
Data konsekracji	8 grudnia 1978
Konsekrator	Gabriel Montalvo Higuera
Współkonsekratorzy	Miguel Obando Bravo; Héctor Enrique Santos Hernández
Konsekrowani biskupi
Angel Garachana Pérez	3 lutego 1995
Roberto Camilleri Azzopardi	15 sierpnia 2001
Guido Plante	2 lutego 2005
Luis Felipe Solé Fa	29 czerwca 2005
Juan José Pineda Fasquelle	16 lipca 2005
Jean-Louis Giasson	12 grudnia 2005
Darwin Rudy Andino Ramírez	24 czerwca 2006
José Bonello	12 lutego 2011
Michael Lenihan	11 lutego 2012
Współkonsekrowani biskupi
Geraldo Scarpone Caporale	21 lutego 1979
Raúl Corriveau	8 grudnia 1980
Leo Schwarz	28 marca 1982
Luis Alfonso Santos Villeda	17 marca 1984
Guillermo Francisco Escobar Galicia	24 lutego 2009
Mario Fiandri	21 marca 2009

Óscar Andrés Rodríguez Maradiaga
	Kardynał prezbiter
Herb duchownego	Mihi vivere Christus est; Dla mnie źyć to Chrystus
Data i miejsce urodzenia	29 grudnia 1942 ; Tegucigalpa
	arcybiskup Tegucigalpy
Okres sprawowania	od 1993
Wyznanie	katolickie
Kościół	rzymskokatolicki
Inkardynacja	salezjanie
Prezbiterat	28 czerwca 1970
Nominacja biskupia	28 października 1978 ; biskup pomocniczy Tegucigalpy ; biskup tytularny Pudentiana
Sakra biskupia	8 grudnia 1978
Kreacja kardynalska	21 lutego 2001; Jan Paweł II
Kościół tytularny	S. Maria della Speranza
	Multimedia w Wikimedia Commons
	Cytaty w Wikicytatach

Następująca wersja przejrzana tej strony, którą oznaczono 15 maj 2012, była oparta na tej wersji.

Óscar Andrés Rodríguez Maradiaga (ur. 29 grudnia 1942 w Tegucigalpie), honduraski duchowny katolicki, arcybiskup Tegucigalpa, kardynał Kościoła rzymskokatolickiego, prezydent Caritas Internationalis (od 9 czerwca 2007).

3 maja 1961 wstąpił do zakonu salezjanów (Towarzystwo Św. Franciszka Salezego, SDB). Kształcił się w instytucie zakonnym Don Rua w San Salwador (Salwador), gdzie obronił doktorat z filozofii, ponadto studiował w kilku uczelniach rzymskich (na Papieskim Athenaeum Salezjańskim uzyskał tytuł doktora teologii, a na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim doktora teologii moralności). Zdobył także dyplom z psychologii klinicznej i psychoterapii na uniwersytecie w Innsbrucku (Austria). Ma ponadto wykształcenie muzyczne, studiował grę na fortepianie w konserwatorium w San Salwador oraz harmonię i kompozycję w Gwatemali i Newton (USA). Święcenia kapłańskie przyjął w Gwatemali 28 czerwca 1970.

Pracował jako nauczyciel różnych przedmiotów - m.in. chemii, teologii i muzyki sakralnej - w szkołach salezjańskich w Gwatemali. W latach 1975-1978 był rektorem Salezjańskiego Instytutu Filozoficznego w Gwatemali.

28 października 1978 został mianowany biskupem pomocniczym Tegucigalpa, ze stolicą tytularną Pudenziana; sakry biskupiej udzielił mu 8 grudnia 1978 nuncjusz w Hondurasie arcybiskup Gabriel Montalvo Higuera. W latach 1981-1984 pełnił funkcję administratora apostolskiego diecezji Santa Rosa de Copan. Brał udział w sesjach Światowego Synodu Biskupów w Watykanie, m.in. sesji specjalnej poświęconej Kościołowi w Ameryce (listopad-grudzień 1997) oraz w IV konferencji generalnej Episkopatów Latynoamerykańskich w Santo Domingo (Dominikana, październik 1992). 8 stycznia 1993 został promowany na arcybiskupa Tegucigalpa, do 1995 pełnił także funkcję administratora apostolskiego diecezji San Pedro Sula.

W latach 1987-1991 był sekretarzem generalnym Rady Episkopatów Latynoamerykańskich CELAM, a 1995-1999 jej przewodniczącym; 1997-2003 stał na czele Konferencji Episkopatu Hondurasu. 21 lutego 2001 Jan Paweł II mianował go kardynałem, nadając tytuł prezbitera S. Maria della Speranza.

Kardynał Rodríguez Maradiaga był wymieniany w gronie papabili, faworytów do następstwa po zmarłym w kwietniu 2005 papieżu Janie Pawle II. Otwarty na współpracę z innymi Kościołami chrześcijańskimi, oprócz hiszpańskiego włada angielskim, niemieckim, włoskim, portugalskim i francuskim. Uznawany jest za jednego z najinteligentniejszych teologów; przyjaciel Bono, wokalisty U2; ma licencję pilota.

Linki zewnętrzne