Łukowa (województwo lubelskie)
| {{{rodzaj miejscowości}}} | |
| Państwo | lubelskie |
|---|---|
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2008) |
2.604 |
| Strefa numeracyjna |
(+48) 84 |
| Kod pocztowy |
23-412 |
| Tablice rejestracyjne |
LBL |
| SIMC | |
Położenie na mapie brak | |
Położenie na mapie świata  Brak współrzędnych Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}} | |
| Nieprawidłowe parametry: {{{{współrzędne}}}|type:airport} | |
| Strona internetowa | |
Łukowa – wieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie biłgorajskim, w gminie Łukowa.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa zamojskiego.
Miejscowość jest siedzibą wiejskiej gminy Łukowa.
W Łukowej mieszka ok. 2700 osób.
Położenie
Łukowa leży w południowo-wschodniej części powiatu biłgorajskiego. Położona jest na Płaskowyżu Tarnogrodzkim, na skraju Puszczy Solskiej. Przez wschodnią część wsi przebiega droga wojewódzka 849 w relacji Józefów – Wola Obszańska. Najbliższym miastem jest Tarnogród.
Infrastruktura, kultura, sport
Wieś z wieloletnimi tradycjami w uprawie tytoniu Virginia. W Łukowej znajduje się m.in. Gminny Ośrodek Zdrowia, Gminny Ośrodek Kultury i Biblioteka Publiczna. Sport gminny reprezentowany jest przez drużynę piłkarską Victoria Łukowa, grającą w lidze okręgowej.
Historia
W II poł. XIV wieku ruski możnowładca Iwan Kustra założył wieś Łukowa, która później weszła w skład starostwa Zamch. W XV wieku wieś stała się siedzibą rzymskokatolickiej parafii. W 1588 Łukowa znalazła się w dobrach Jana Zamoyskiego który przekształcił ją w ośrodek klucza Ordynacji Zamojskiej.
W 1809 Łukowa została włączona do Lubelszczyzny, zrywając dotychczasowe administracyjne więzi z ziemią przemyską, a w 1867 stała się siedzibą gminy Łukowa w nowo utworzonym powiecie biłgorajskim. Podczas powstania styczniowego rejon Łukowej był terenem walk (16 kwietnia 1863).
15-16 września 1939 oraz 24 czerwca 1944 Łukowa i jej okolice stały się miejscem starć żołnierzy polskich (Armii Kraków i Batalionów Chłopskich) z hitlerowcami. Po pacyfikacji wsi, Niemcy zamordowali 13 osób, a 300 mieszkańców wywieźli do obozu w Tarnogrodzie, 24 gospodarstwa zostały spalone.
Zabytki
Głównym zabytkiem Łukowej jest kościół parafialny pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny z 1881, z wyposażeniem wnętrza z poprzedniej świątyni, pochodzącej z 1677.
W Łukowej znajduje się rzymskokatolicki cmentarz ze zbiorową mogiłą powstańców styczniowych i pomnikiem wzniesionym w 1938 ku ich czci. Są tu też mogiły 114 żołnierzy z 6 DP Armii Kraków poległych w bitwie pod Łukową i Podsośniną Łukowską we wrześniu 1939.
Na uwagę zasługują też budynki Urzędu Gminy i aresztu gminnego pochodzące sprzed I wojny światowej (1905). Są one przykładem architektury rosyjskiej z ostatnich lat carskiego imperium.
W niedalekich Osuchach znajduje się znany cmentarz partyzancki.
Zobacz też
| Wsie | |
|---|---|
| Części wsi |
|
