Łysiec (Góry Bialskie)

Łysiec
	; Widok na Łysiec od wsi Goszów
Państwo	Polska
Pasmo	Sudety; Góry Bialskie
Wysokość	964 m n.p.m.
Pierwsze wejście	w czasach przedhistorycznych
	Położenie na mapie Sudetów Łysiec
	50°17′13″N 16°55′39″E/50,286944 16,927500
	Multimedia w Wikimedia Commons

Łysiec (964 m n.p.m., dawniej niem. Kahlerberg) – szczyt w Górach Bialskich w Sudetach Wschodnich. Stanowi (razem z Gołogórą i Gołogrzbietem) wysunięty masyw Gór Bialskich w kierunku Obniżenia Lądka i Stronia i doliny rzeki Białej Lądeckiej^[1]. Pokryty jest na wierzchołku charakterystyczną niezarastającą halizną, stąd jego nazwa^[1].

Według (Regionalizacji fizycznogeograficznej Polski) J. Kondrackiego znajduje się w Górach Złotych (332.61).

Geografia i przyroda

Łysiec stanowi wyraźnie odseparowany masyw, wyraźnie górujący nad położonym w dolinie miastem Stronie Śląskie i wsiami Młynowiec, Goszów i Stary Gierałtów. Z tego powodu stanowi bardzo dobry punkt widokowy na wschodnią część ziemi kłodzkiej. Z pozostałą częścią Gór Bialskich łączy się przez Przełęcz Dział. Okolicę podszczytową pokrywa skalne złomowisko, a w kilku miejscach umiejscowione są wychodnie skał. Stoki poza wierzchołkiem porośnięte dolnoreglowym borem świerkowym z domieszką brzozy, buka i modrzewia^[1]. Cała góra aż do dolnej granicy lasu wchodzi w skład Śnieżnickiego Parku Krajobrazowego.

Legenda o smoku

Ludowe podania zostawione przez Niemców – mieszkańców ziemi kłodzkiej sprzed 1945 r. – mówią o legendzie podobnej do krakowskiej legendy o Smoku Wawelskim, wyjaśniając skąd pochodzi łysy szczyt góry^[1]. Miejscowy smok mieszkał dawno, dawno temu na górującym nad okolicą wzniesieniu i w sposób typowy dla smoków, nękał okoliczne wsie, porywając bydło i dziewice. Młody sołtys pobliskiego Goszowa na smoka narychtował krowę nadziewaną siarką, smołą i podobnymi dodatkami. Ranny potwór zjadłszy podstawione bydlę, trawiony ogniem od środka spadł na szczyt góry, a miejscowa ludność podpaliła wokół niego las. Smoka pochłonęły płomienie, ale w miejscu jego kaźni do dzisiaj nie chcą rosnąć drzewa.

Turystyka

Jak wyżej wspomniano, szczyt stanowi dobry punkt widokowy na okolicę – panorama obejmuje całe Góry Bialskie, Masyw Śnieżnika, południową część Krowiarek i Gór Złotych oraz dolinę, w której znajduje się Stronie Śląskie. Na sam szczyt nie prowadzą jednak żadne szlaki turystyczne. Przez stoki Łyśca przechodzą dwa znakowane szlaki:

żółty ze Stronia Śląskiego do Przełęczy Dział i dalej do Bielic,
niebieski ze Starego Gierałtowa do Przełęczy Dział i dalej do Nowej Morawy^[1].

Wspinaczka i paralotniarstwo

Na północno-zachodnim stoku Łyśca umiejscowione są skały o nazwie Trzy Siostry, które są miejscem częstych treningów wspinaczkowych. Drogi są ohakowane i dobrze opisane w dostępnych źródłach. Ściany mają wysokość do 20 m, miejscami przewieszki, a na ich szczycie, ponad wierzchołkami drzew, wygodne wypłaszczenia. Łysiec jest też miejscem rozpoczynania lotów paralotniarskich – na szczycie jest wygodne, niezakrzaczone wypłaszczenie, a nawet maszt do zakładania rękawu wiatrowskazu.

Przypisy

↑ ^a ^b ^c ^d ^e Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 187. ISBN 83-7005-341-6.

Bibliografia

Słownik geografii turystycznej Sudetów. Marek Staffa (redakcja). T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, ISBN 83-7005-341-6
Masyw Śnieżnika, Góry Bialskie, Góry Złote, Krowiarki. Skala 1:40000. Jelenia Góra: Wydawnictwo Turystyczne Plan, 2005. ISBN 83-911777-1-8

Linki zewnętrzne

Opis Łyśca w serwisie paralotniarskim
Opis wycieczki na Łysiec. bielice.info.pl. [zarchiwizowane z tego adresu (2003-09-18)].

[staffa-1] Słownik geografii turystycznej Sudetów. redakcja Marek Staffa. T. 16: Masyw Śnieżnika i Góry Bialskie. Warszawa: Wydawnictwo PTTK „Kraj”, 1993, s. 187. ISBN 83-7005-341-6.

[1]