Świerczów (Piotrków Trybunalski)
część miasta Piotrkowa Trybunalskiego | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miasto | |
W granicach Piotrkowa Trybunalskiego |
12 września 1953[1] |
SIMC |
0967618 |
Populacja (1943) • liczba ludności |
|
Strefa numeracyjna |
44 |
Tablice rejestracyjne |
EP |
Położenie na mapie Piotrkowa Trybunalskiego | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
51°23′36″N 19°43′59″E/51,393315 19,733124 |
Świerczów – dawna wieś, od 1953 w granicach miasta Piotrków Trybunalski. Leży we wschodniej części miasta, wzdłuż ulicy Świerczów.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dawniej samodzielna wieś, od 1867 w gminie Uszczyn w powiecie piotrkowskim w guberni piotrkowskiej[2] Od 1919 w woj. łódzkim. Tam 19 października 1933 utworzono gromadę o nazwie Zalesice w gminie Uszczyn, składającej się ze wsi Zalesice, wsi Świerczów i osady młynarskiej Świerczów[3]. 15 grudnia 1937 z gromady Zalesice wyłączono wieś i osadę młynarską Świerczów, tworząc w nich odrębną gromadę Świerczów w granicach gminy Uszczyn[4].
Podczas II wojny światowej Świerczów włączono do Generalnego Gubernatorstwa (dystrykt radomski, powiat Petrikau), nadal w gminie Uszczyn. W 1943 roku liczba mieszkańców wynosiła 89[5].
Po wojnie ponownie w województwie łódzkim i powiecie piotrkowskim, jako jedna z 13 gromad gminy Uszczyn[6].
12 września 1953 Świerczów wyłączono z gminy Uszczyn, włączając go do Piotrkowa Trybunalskiego[1].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b Dz.U. z 1953 r. nr 41, poz. 180
- ↑ Świerczów (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 671 .
- ↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1933, nr 21, poz. 271.
- ↑ Łódzki Dziennik Wojewódzki. 1937, nr 27, poz. 449
- ↑ Amtliches Gemeinde- und Dorfverzeichnis fuer das GG.
- ↑ Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Świerczów (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XI: Sochaczew – Szlubowska Wola, Warszawa 1890, s. 671 .