120 mm moździerz 2B11 Sani
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Rodzaj | |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber |
120 mm |
Donośność |
480-7100 m[1] |
Masa |
5877 kg (marszowa zestawu 2S12) |
Kąt ostrzału |
od +45° do +80° (w pionie) |
Szybkostrzelność |
8-10 strz./min.[1] |
Obsługa |
5 funkcyjnych i kierowca[1] |
Czas przejścia w położenie bojowe |
3 min.[1] |
Prędkość marszowa |
60 km/h (po drogach) |
120 mm moździerz 2B11 – przewoźny moździerz produkcji radzieckiej w którego skład zestawu 2S12 Sani wchodzi podwozie kołowe 2Ł81, wyposażenie i samochód transportowy GAZ-66-05[1].
Moździerz posiada gładkościenną lufę zakończoną bezpiecznikiem zabezpieczającym przed podwójnym załadowaniem. Odpalany jest za pomocą mechanizmu kurkowego, sznura spustowego lub grawitacyjnie, tzn. poprzez samonakłuwanie spłonki przez iglicę. Ma celownik-kątomierz MPM-44 M, który jest zaopatrzony w zestaw oświetlający ŁUCZ PM2M[1]. Wyposażony jest w kolimator działowy K-1 służący do orientacji moździerza na stanowisku ogniowym w przypadku złej widoczności lub braku naturalnych punktów terenowych. Amunicja do strzelania jest taka sama co do moździerza wz. 1938 i wz. 1943. Podczas strzelania pociskami odłamkowo-burzącymi stosowany jest dodatkowy ładunek dalekonośny[1].
Na dalsze odległości przewozi się go na platformie samochodu transportowego wraz z obsługą i amunicją (48 szt. w 24 skrzynkach). Na bliższe odległości jest holowany na podwoziu kołowym. W razie potrzeby może być również rozłożony na trzy części o zbliżonej masie i przeniesiony przez załogę. Do załadunku i rozładunku na platformę stosuje się samowyciągarkę[1].
Zestaw 2S12 Sani w 1984 został wprowadzony w niewielkiej liczbie do uzbrojenia polskich jednostek powietrznodesantowych[2]. W 2022 roku Wojsko Polskie posiadało nadal 15 sztuk[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Andrzej Ciepliński, Ryszard Woźniak: Encyklopedia współczesnej broni palnej (od połowy XIX wieku). Warszawa: Wydawnictwo „WIS”, 1994, s. 148. ISBN 83-86028-01-7.
- Oprac. zespołu pod kier. Jerzego Paszkowskiego: Technika Wojska Polskiego. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona, 1998. ISBN 83-11-08889-6.