Przejdź do zawartości

1 złoty 1949

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
1 złoty 1949
Ilustracja
Państwo

 Polska

Emitent

Narodowy Bank Polski

Typ monety

moneta powszechnego obiegu

Nominał

1 zł

Rocznik

1949

Emisja
Mennica

mennica w Kremnicy (MN),
Mennica Państwowa w Warszawie(Al)

Nakład

130 053 000 szt.

Data emisji

30 października 1950 (MN)
26 września 1956 (Al)

Data wycofania

1 stycznia 1995

Projektant

Andrej Peter (awers)
Josef Koreň i Anton Hám (rewers)

Opis fizyczny
Masa

7 g (MN)
2,12 g (Al)

Średnica

25 mm

Materiał

miedzionikiel (MN)
alupolon (Al)

Rant

ząbkowany

Stempel

zwykły

Odmiana w alupolonie

1 złoty 1949 – moneta jednozłotowa, wybita w miedzioniklu i alupolonie. Odmiana w miedzioniklu wprowadzona do obiegu w dniu reformy walutowej z 30 października 1950 r., zarządzeniem z 14 lutego 1951 r. (M.P. z 1951 r. nr 14, poz. 196), odmiana w alupolonie wprowadzona do obiegu 26 września 1956 r. zarządzeniem Ministra Finansów z 12 września 1956 (M.P. z 1956 r. nr 80, poz. 963). Moneta została wycofana z obiegu z dniem denominacji 1 stycznia 1995 r. zarządzeniem prezesa Narodowego Banku Polskiego z 18 listopada 1994 r. (M.P. z 1994 r. nr 61, poz. 541)[1].

Na monecie nie ma umieszczonego znaku mennicy[1].

W centralnym punkcie umieszczono godło – orła bez korony, poniżej rok „1949", dookoła napis „RZECZPOSPOLITA POLSKA” (nazwa państwa obowiązująca do 1952 roku)[2].

Rewers

[edytuj | edytuj kod]

Na tej stronie monety znajdują się cyfrę „1", poniżej napis „ZŁ” dookoła gałązka laurowa przepasana pośrodku wstążką[2].

Nakład

[edytuj | edytuj kod]

Moneta została wybita z rantem ząbkowanym na krążku o średnicy 25 mm, masie 7 gramów (miedzionikiel) oraz 2,12 grama (alupolon). Projektantami byli[3]:

Odmianę w miedzioniklu wybito w 1949 r. w liczbie 87 053 000 sztuk w Kremnicy. Odmianę w alupolonie wybito w 1956 r. w mennicy w Warszawie w liczbie 43 000 000 sztuk[2].

Średnica monety jest identyczna ze średnicą złotówki z 1929 roku bitej w okresie II Rzeczypospolitej. W przypadku odmiany miedzioniklowej identyczna jest również masa monet[4].

Odmiana w alupolonie, już w dniu wprowadzania do obiegu, miała niepoprawną nazwę państwa – od 1952 r. była to Polska Rzeczpospolita Ludowa[5].

Od 27 czerwca 1957 roku aż do dnia denominacji z 1 stycznia 1995 roku, w obiegu krążyły obok siebie złotówki z dwoma wariantami nazwy państwa[6]:

Wersje próbne

[edytuj | edytuj kod]
Wersje próbne w mosiądzu i niklu

Istnieją wersje tej monety należące do serii próbnych w mosiądzu i niklu pierwsza z wklęsłym druga wypukłym napisem „PRÓBA”, wybite w nakładzie 100 i 500 sztuk odpowiednio. Katalogi podają również istnienie wersji próbnej technologicznej w aluminium wybitej w nieznanym nakładzie[2].

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Jerzy Chałupski, Specjalizowany katalog monet polskich XX i XXI w. część trzecia Rzeczpospolita Polska 1945-1952 Polska Rzeczpospolita Ludowa 1952-1989, 2010.
  2. a b c d Janusz Parchimowicz, Monety polskie, 2003.
  3. Janusz Parchimowicz, Polskie monety obiegowe, pamiątkowe i kolekcjonerskie 1949–1990 (Polska Rzeczpospolita Ludowa), wyd. I, Szczecin: Nefryt, 2022, s. 53, ISBN 978-83-87355-01-2.
  4. Jerzy Chałupski, Specjalizowany katalog monet polskich XX i XXI w. część druga II Rzeczpospolita Generalne Gubernatorstwo 1918-1945, wyd. pierwsze, Sosnowiec 2008, s. 158, ISBN 83-912223-4-9.
  5. Janusz Parchimowicz, Polskie monety obiegowe, pamiątkowe i kolekcjonerskie 1949–1990 (Polska Rzeczpospolita Ludowa), wyd. I, Szczecin: Nefryt, 2022, s. 53, ISBN 978-83-87355-01-2.
  6. Janusz Parchimowicz, Polskie monety obiegowe, pamiątkowe i kolekcjonerskie 1949–1990 (Polska Rzeczpospolita Ludowa), wyd. I, Szczecin: Nefryt, 2022, s. 53–54, ISBN 978-83-87355-01-2.