211 (liczba)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
211
206 207 208 209 210 211 212 213 214 215 216

160 170 180 190 200 210 220 230 240 250 260

faktoryzacja

liczba pierwsza

dzielniki

1, 211

zapis rzymski

CCXI

dwójkowo

11010011

ósemkowo

323

szesnastkowo

D3

211 (dwieście jedenaście) – liczba naturalna następująca po 210 i poprzedzająca 212.

W matematyce[edytuj | edytuj kod]

  • 211 to liczba nieparzysta.
  • 211 to liczba pierwsza.
  • 211 jest pierwotną liczbą pierwszą, sumą trzech kolejnych liczb pierwszych (67+71+73), liczbą pierwszą Chena, wyśrodkowaną liczbą pierwszą dziesięciokątną i liczbą pierwszą samoczynną[1].
  • 211 to najmniejsza liczba pierwsza oddzielona o osiem lub więcej od najbliższych liczb pierwszych (199 i 223). Jest to zatem liczba pierwsza zrównoważona i liczba pierwsza izolowana[2].
  • 211 to repcyfra w formacie tetradecymalnym (111).
  • W systemie dziesiętnym mnożenie cyfr liczby 211 daje liczbę pierwszą (2*1*1=2). Dodanie dowolnych dwóch cyfr liczby 211 spowoduje otrzymanie liczby pierwszej (2 lub 3).
  • 211 to liczba superpierwsza.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. A006378 – OEIS [online], oeis.org [dostęp 2024-03-11].
  2. A023186 – OEIS [online], oeis.org [dostęp 2024-03-11].