8 Dywizja Piechoty Zmotoryzowanej

8 Dywizja Piechoty Zmotoryzowanej
	Historia
Państwo	Polska
Sformowanie	marzec 1949
Rozformowanie	1950
	Organizacja
Dyslokacja	Koszalin, Kołobrzeg, Słupsk, Rogowo i Unieście
Rodzaj wojsk	Piechota zmotoryzowana
Podległość	1 Korpus Pancerny
Skład	patrz tekst

8 Dywizja Piechoty Zmotoryzowanej (8 DPZ) – związek taktyczny ludowego Wojska Polskiego.

Dywizję utworzono w marcu 1949 w oparciu o: 8 Dywizję Piechoty, 9 Pułk Czołgów Średnich i 28 Pułk Artylerii Pancernej. 8 Dywizja Piechoty Zmotoryzowanej weszła razem z 16 Dywizją Pancerną w skład 1 Korpusu Pancernego podporządkowanego dowódcy Pomorskiego Okręgu Wojskowego. Dywizję rozlokowano w rejonie: Koszalin, Kołobrzeg, Słupsk, Rogowo i Unieście.

Rozkazem ministra Obrony Narodowej Nr 0054/Org. z 12 czerwca 1950 8 Dywizja Piechoty Zmotoryzowanej została przeformowana na 8 Dywizję Zmechanizowną.

Struktura organizacyjna

Dowództwo i sztab – Koszalin
32 zmotoryzowany pułk piechoty – Rogowo
34 zmotoryzowany pułk piechoty – Słupsk
39 zmotoryzowany pułk piechoty – Trzebiatów
9 Łużycki pułk czołgów średnich – Słupsk
34 pułk artylerii lekkiej – Kołobrzeg
91 Wejherowski pułk artylerii przeciwpancernej – Kołobrzeg
15 pułk moździerzy - Kołobrzeg
12 dywizjon artylerii przeciwlotniczej - Koszalin
5 batalion rozpoznawczy - Koszalin
19 batalion saperów – Unieście
28 batalion łączności – Koszalin
41 kompania samochodowa - Koszalin
Ruchomy Warsztat Naprawy Czołgów nr 1 - Słupsk
Ruchomy Warsztat Naprawy Sprzętu Artyleryjskiego nr 2 - Kołobrzeg
Ruchomy Warsztat Naprawy Samochodów nr 3 - Koszalin

Dywizja liczyła etatowo 10.028 żołnierzy i 175 pracowników cywilnych. Jej zasadnicze uzbrojenie stanowiło: 76 czołgów średnich, 21 dział pancernych, 5 samochodów pancernych, 73 armaty 76 mm, 26 haubic 122 mm, 90 moździerzy 82 mm i 60 moździerzy 120 mm.

Bibliografia

Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945-1960: skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6.