AMX-13 DCA

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
AMX-13 DCA
Ilustracja
AMX-13 DCA w Musée des blindés de Saumur
Dane podstawowe
Państwo

 Francja

Typ pojazdu

samobieżne działo przeciwlotnicze

Trakcja

gąsienicowa

Załoga

3 osoby

Historia
Egzemplarze

60

Dane techniczne
Silnik

8-cylindrowy chłodzony wodą silnik benzynowy SOFAM Model 8Gxb o mocy 186 kW (250 KM)

Pancerz

do 25 mm

Długość

5,4 m

Szerokość

2,5 m

Wysokość

3,8 m (z podniesioną anteną radaru); 3,0 m (ze schowaną anteną radaru)

Prześwit

0,43 m

Masa

17 200 kg

Osiągi
Prędkość

60 km/h

Zasięg pojazdu

300 km

Pokonywanie przeszkód
Brody (głęb.)

0,6 m

Rowy (szer.)

1,7 m

Ściany (wys.)

0,65 m

Dane operacyjne
Uzbrojenie
2 × armata automatyczna Hispano-Suiza HSS-831A kalibru 30 mm

AMX-13 DCA – francuskie samobieżne działo przeciwlotnicze wykorzystujące podwozie czołgu lekkiego AMX-13.

Na podwoziu umieszczona jest wieża S401A mieszcząca dwie armaty Hispano-Suiza HSS-831A i radar dopplerowski DR-VC-1A Oeil Noir 1 (antena radaru jest w położeniu marszowym składana). Kąt ostrzału armat jest równy 360° w poziomie i od –8° do +85° w pionie. Donośność maksymalna 13 500 m, skuteczna do celów latających 3500 m. Działo AMX-13 DCA zostało przyjęte do uzbrojenia armii francuskiej w 1966 roku.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]