Adèle Haenel
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Zawód | |
| Lata aktywności |
od 2002 |
| |
Adèle Haenel, wym. /adɛl enɛl/ (ur. 11 lutego 1989 w Paryżu) – francuska aktorka filmowa i teatralna.
Laureatka dwóch Cezarów: za rolę drugoplanową w filmie Suzanne (2013) Katell Quillévéré oraz za główną rolę w filmie Miłość od pierwszego ugryzienia (2014) Thomasa Cailleya. Była siedmiokrotnie nominowana do tej nagrody[1], po raz ostatni za główną rolę w filmie Portret kobiety w ogniu (2019) Céline Sciammy.
Aktorka wystąpiła w teledysku do piosenki (również udział wokalny) “De mon âme à ton âme” zespołu Kompromat[2].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Dzieciństwo[edytuj | edytuj kod]
Adéle Haenel urodziła się w Paryżu, 11 lutego 1989 roku[3]. Wychowywała się w Montreuil[4]. Jej matka jest nauczycielką, a ojciec tłumaczem[5]. Przez ojca ma austriackie pochodzenie oraz mówi po niemiecku. Haenel swoją karierę zaczęła w wieku 5 lat, występując w lokalnym teatrze[6].
Studiowała nauki społeczne i ekonomię w Lycée Montaigne[6], gdzie uzyskała tytuł magistra[7].
Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]
W 2014 roku podczas odbierania nagrody na ceremonii wręczenia Cezarów dokonała coming outu jako lesbijka i wyznała, że jest w związku z reżyserką Céline Sciammą[8], którą poznała na planie filmu Lilie wodne. Para rozstała się w przyjaźni kilka lat później, przed rozpoczęciem zdjęć do Portretu kobiety w ogniu[9]. W 2018 krótko spotykała się z wokalistką z zespołu Sexy Sushi, Julią Lanoë.
Filmografia[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł oryginalny | Tytuł polski | Rola | Uwagi |
|---|---|---|---|---|
| 2002 | Les Diables | Diabły | Chloé | |
| 2007 | Naissance des pieuvres | Lilie wodne | Floriane | |
| 2009 | Déchaînées | Lucie | ||
| 2010 | Les Grandes Forĕts | Lise | film krótkometrażowy | |
| Pauline | Przyjaciółka Pauline | |||
| 2011 | En ville | Isabelle | ||
| Goldman | Jeanne | |||
| L'Apollonide (Souvenirs de la maison close) | Apollonide. Zza okien domu publicznego | Léa | ||
| Après le Sud | Fala upałów | Amelie | ||
| Les enfants de la nuit | Henriette | film krótkometrażowy | ||
| 2012 | Folks | |||
| La mouette | Macha | |||
| Alyah | Aliyah - droga do Ziemi Obiecanej | Jeanne | ||
| Trois mondes | Trzy światy | Marion | ||
| 2013 | Suzanne | Suzanne | Maria | Cezar dla Najlepszej Aktorki Drugoplanowej |
| 2014 | Les combattants | Miłość od pierwszego ugryzienia | Madeleine Beaulieu | Cezar dla Najlepszej Aktorki |
| L'homme qu'on aimait trop | Królowa kasyna | Agnès Le Roux | ||
| 2015 | The Forbidden Room | Zakazany pokój | Niemowa na wózku inwalidzkim | |
| Les ogres | Ogry | Mona | ||
| 2016 | Seances | film krótkometrażowy | ||
| La Fille Inconnue | Nieznajoma dziewczyna | Jenny Davin | ||
| Nocturama | Dziewczyna na rowerze | |||
| Orpheline | Sierota | Renée | ||
| Die Blumen von gestern | Zazie | |||
| 2017 | 120 battements par minute | 120 uderzeń serca | Sophie | |
| 2018 | En liberté! | Mój problem to ty | Yvonne | |
| Un peuple et son roi | Naród i jego król | Françoise | ||
| 2019 | Le daim | Deerskin | Denise | |
| Portrait de la jeune fille en feu | Portret kobiety w ogniu | Héloïse | ||
| Les héros ne meurent jamais | Bohaterowie nie umierają | Alice |
Teatr[edytuj | edytuj kod]
| Rok | Tytuł | Autor/Reżyser | Rola | Teatr |
|---|---|---|---|---|
| 2012 | Mewa | Anton Czechow/Arthur Nauzyciel | Masza | Festiwal Teatralny w Awinionie |
| 2013 | Le Moche / Voir Clair / Perplexe | Marius von Mayenburg/Maïa Sandoz | Théâtre La Générale | |
| 2016 | Old Times | Harold Pinter/Benoît Giros | Théâtre de l'Atelier | |
| 2016 | L'Abattage rituel de Gorge Mastromas | Dennis Kelly/Maïa Sandoz | Centre Dramatique National d'Orléans | |
| 2018 | Zaï Zaï Zaï Zaï | Fabcaro/Paul Moulin | Ferme du Buisson |
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Adèle Haenel: Awards. IMDb. [dostęp 2018-10-18]. (ang.).
- ↑ Kompromat sort un clip sublime avec l'actrice Adèle Haenel [online], TSUGI, 5 lutego 2020 [dostęp 2020-12-26] (fr.).
- ↑ Paris Match, Adèle Haenel - Paris Match [online], parismatch.com [dostęp 2020-12-26] (fr.).
- ↑ Interview: Adèle Haenel [online], Film Comment, 24 maja 2019 [dostęp 2020-12-26] (ang.).
- ↑ Adèle Haenel, actrice sans fards et résistante [online], Marie Claire [dostęp 2020-12-26] (fr.).
- ↑ a b #3 Portraits de Femmes : Adèle Haenel [online], Politiqu'elles, 15 listopada 2019 [dostęp 2020-12-26] (fr.).
- ↑ Une journée avec Adèle Haenel - Elle [online], elle.fr, 30 marca 2012 [dostęp 2020-12-26] (fr.).
- ↑ Adèle Haenel: ‘Recycling cliches is a sign that a film lacks courage’ [online], the Guardian, 4 grudnia 2016 [dostęp 2020-12-26] (ang.).
- ↑ Kate Erbland, Kate Erbland, ‘Portrait of a Lady on Fire’ Filmmaker Céline Sciamma Is Trying to Break Your Heart [online], IndieWire, 5 grudnia 2019 [dostęp 2020-12-26] (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Adèle Haenel w bazie IMDb (ang.)
- Adèle Haenel w bazie Filmweb