Adam Dąbrowski (inżynier)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adam Dąbrowski
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

30 kwietnia 1953
Łódź

Profesor nauk technicznych
Specjalność: systemy multimedialne i wizyjne, cyfrowe przetwarzanie obrazów
Alma Mater

Politechnika Poznańska

Doktorat

1982 – elektronika
Politechnika Poznańska

Habilitacja

1989 – telekomunikacja
Politechnika Poznańska

Profesura

1997

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Politechnika Poznańska

Okres zatrudn.

1977 - nadal

Adam Mirosław Dąbrowski (ur. 30 kwietnia 1953 w Łodzi[1]) – polski matematyk oraz inżynier automatyki, informatyki, elektroniki i telekomunikacji, profesor nauk technicznych. Specjalizuje się w systemach multimedialnych i wizyjnych, biometrii oraz cyfrowym przetwarzaniu obrazów. Profesor zwyczajny w Zakładzie Układów Elektronicznych i Przetwarzania Sygnałów Wydziału Informatyki Politechniki Poznańskiej[2]. Wicedyrektor Instytutu Automatyki i Robotyki na tym wydziale.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studia na kierunku elektrotechnika ukończył na Politechnice Poznańskiej w 1976, gdzie następnie został zatrudniony (1977) w Instytucie Elektroniki i Telekomunikacji[1]. W 1977 uzyskał także dyplom z matematyki na poznańskim Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza. Doktorat z elektroniki obronił na Politechnice w 1982[1]. Habilitował się w zakresie telekomunikacji w 1989 na podstawie dorobku naukowego i rozprawy pt. Odzysk pseudomocy użytecznej w wieloszybkościowym przetwarzaniu sygnałów[3]. Tytuł naukowy profesora nauk technicznych został mu nadany w 1997[4]. Poza macierzystą Politechniką pracował także jako profesor na Wydziale Fizyki w Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu (2001-2005), profesor w Wyższej Szkole Informatyki w Łodzi (w Oddziale w Bydgoszczy), profesor i dyrektor Instytutu Informatyki Stosowanej Wyższej Szkoły Gospodarki w Bydgoszczy,

Jest członkiem szeregu polskich i zagranicznych towarzystw naukowych, m.in. Institute of Electrical and Electronics Engineers (IEEE), Stowarzyszenia Elektryków Polskich oraz New York Academy of Sciences[1]. Staże badawcze odbył na Uniwersytecie w Oslo (1978) oraz na Politechnice Wiedeńskiej (1981-1982)[1]. Był stypendystą Fundacji im. Alexandra von Humboldta na Ruhr-Universität w niemieckim Bochum (1984-1986)[1]. Jako profesor wizytujący pracował w Eidgenössische Technische Hochschule w Zurychu (1987-1989)[1]. Członek i były szef poznańskiego oddziału filantropijnego Lions Club[1].

Publikacje[edytuj | edytuj kod]

W dorobku publikacyjnym A. Dąbrowskiego znajdują się m.in.[5]:

  • Sygnały i obwody. Ćwiczenia laboratoryjne (współautor wraz z M. Domańskim), wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 1982
  • Przetwarzanie sygnałów przy użyciu procesorów sygnałowych (współautor i redaktor), wyd. Politechniki Poznańskiej, Poznań 2000 (3. wydanie), ISBN 83-7143-504-5
  • ponadto rozdziały w książkach i artykuły publikowane w takich czasopismach jak m.in. "Elektronika – konstrukcje, technologie, zastosowania", "Przegląd Elektrotechniczny", "Electronics Letters", "Multimedia Tools and Applications" oraz "Microelectronics Reliability"[6][7][8].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h Adam Miroslaw Dabrowski. prabook.com. [dostęp 2016-06-22]. (ang.).
  2. Pracownicy / prof. dr hab. inż. Adam Mirosław Dąbrowski. fc.put.poznan.pl (Wydział Informatyki Politechniki Poznańskiej). [dostęp 2016-03-24].
  3. Odzysk pseudomocy użytecznej w wieloszybkościowym przetwarzaniu sygnałów / Adam Dąbrowski.. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2016-06-22].
  4. Prof. dr hab. inż. Adam Mirosław Dąbrowski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) [dostęp 2016-06-23].
  5. Dąbrowski, Adam (nauki techniczne). Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 2016-06-22].
  6. Adam Dabrowski (publikacje i cytowania). scholar.google.pl. [dostęp 2016-05-06]. (ang.).
  7. Dabrowski, Adam M.. researcherid.com. [dostęp 2016-05-20]. (ang.).
  8. Adam Dabrowski. researchgate.net. [dostęp 2016-06-02]. (ang.).