Adolf Malinowski

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Adolf Malinowski
podpułkownik lekarz podpułkownik lekarz
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1891
Valka

Data i miejsce śmierci

12 października 1962
Gdańsk

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie

Jednostki

Centrum Wyszkolenia Sanitarnego

Stanowiska

kierownik naukowy oddziału psychiatrycznego

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Złoty Krzyż Zasługi (II RP) Złoty Krzyż Zasługi

Adolf Malinowski (ur. 29 grudnia 1891 w Valka, zm. 12 października 1962 w Gdańsku) – polski lekarz psychiatra, podpułkownik lekarz Wojska Polskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn stolarza Marcina Malinowskiego i Adeli z domu Zakrzewskiej. W Petersburgu uczęszczał do szkoły przy kościele św. Stanisława, następnie do progimnazjum św. Katarzyny i Państwowego Gimnazjum nr VI, które ukończył w 1910 roku ze Złotym Medalem. W 1914 roku, po ukończeniu Wojskowej Akademii Medycznej w Petersburgu, otrzymał dyplom lekarski i został lekarzem wojskowym. Podczas I wojny światowej służył w Armii Imperium Rosyjskiego jako lekarz pułkowy. W 1917 służył w I Korpusie Polskim w Bobrujsku w stopniu kapitana, od 1918 pracował w Polskim Czerwonym Krzyżu. W 1920 został ordynatorem Szpitala Wojskowego w Poznaniu, następnie ordynatorem Szpitala Wojskowego w Grodnie, gdzie pełnił również funkcję referenta higieny w Szefostwie Sanitarnym II Armii w Grodnie. W 1922 roku został zweryfikowany w Wojsku Polskim w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 616. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych rezerwy. Jako oficer rezerwy został zatrzymany w służbie czynnej. Praktykował w 3. Szpitalu Okręgowym w Wilnie, a później w Szpitalu Obszaru Warownego „Wilno” i w Klinice Psychiatrii Uniwersytetu Wileńskiego, jako asystent (1932–1934). Jednocześnie pozostawał oficerem nadetatowym 3 Batalionu Sanitarnego. 3 maja 1926 roku awansował na majora ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku i 1. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. 12 marca 1933 roku awansował na podpułkownika ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów sanitarnych, grupa lekarzy. W 1934 roku został przeniesiony do Centrum Wyszkolenia Sanitarnego w Warszawie i wyznaczony na stanowisko kierownika naukowego Oddziału Psychiatrycznego Szpitala Szkolnego[1].

Od roku 1947 do przejścia na emeryturę piastował funkcję adiunkta Kliniki Psychiatrii w Gdańsku. Jest autorem wielu prac naukowych, m.in. Podstawowych zagadnień w orzecznictwie sądowo-psychiatrycznym (1959).

Od 1926 był żonaty z Wacławą z Tyszkiewiczów, z którą miał syna Adolfa Władysława.

Zmarł w Gdańsku. Pochowany został na cmentarzu w Sopocie.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 492.
  2. ↑ M.P. z 1937 r. nr 64, poz. 96 „za zasługi w służbie wojskowej”.
  3. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 367.
  4. ↑ MALINOWSKI ADOLF – Encyklopedia Gdańska [online], www.gedanopedia.pl [dostęp 2021-03-09].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Ilnicki S.. Płk dr med. Adolf Malinowski (1891-1962), zasłużony polski psychiatra wojskowy i sądowy. „Lekarz Wojskowy”. 99 (3), s. 140–154, 2021. DOI: 10.53301/lw.2069. 
  • Stanisław Konopka, Rocznik Lekarski Rzeczypospolitej Polskiej na 1936 rok, Biuro Propagandy Polskiej Medycyny przy Naczelnej Izbie Lekarskiej, Warszawa 1936
  • Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Rocznik oficerski 1939. Stan na dzień 23 marca 1939. Kraków: Fundacja CDCN, 2006. ISBN 978-83-7188-899-1.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Adolf_Malinowski&oldid=72066093”