Adrien-François Servais

Adrien-François Servais
Data i miejsce urodzenia	6 czerwca 1807 ; Halle
Data i miejsce śmierci	26 listopada 1866 ; Halle
Instrumenty	wiolonczela
Gatunki	muzyka poważna
Zawód	wiolonczelista; kompozytor
	Multimedia w Wikimedia Commons

Adrien-François Servais (ur. 6 czerwca 1807 w Halle, zm. 26 listopada 1866 tamże) – belgijski wiolonczelista i kompozytor, określany mianem Paganiniego wiolonczeli.

Autor lub współautor kilkudziesięciu kompozycji i transkrypcji na wiolonczelę.

Jako pierwszy zastosował metalową nóżkę pod wiolonczelę (wcześniej wiolonczeliści zwykli utrzymywać instrument łydkami, zamiast opierać go o podłogę). Pozwoliło to na swobodniejsze operowanie instrumentem i w konsekwencji – na zwiększenie możliwości wirtuozerskich. Rozwiązanie to jest powszechnie przyjęte we współczesnych wiolonczelach.

Wątki polskie

Grande Fantaisie polonaise sur des Airs du ballet ‘La Noce de Cracovie’, Op. 19 na wiolonczelę i fortepian zadedykowana Stanisławowi Jasińskiemu oparta została na muzyce z baletu Wesele w Ojcowie, skomponowanej przez Karola Kurpińskiego i Józefa Damsego.

Servais dokonał transkrypcji na wiolonczelę dwóch mazurków (fis-moll op. 6 nr 1, f-moll op. 7 nr 3) oraz nokturnu (Es-dur op. 9 nr 2) Fryderyka Chopina.

Cyprian Godebski – zięć Servaisa, stworzył jego pomnik (posąg) w Halle oraz jego popiersie w Konserwatorium Królewskim w Brukseli.

Misia Godebska – wnuczka Servaisa, mieszkała w dzieciństwie w jego willi w Halle, wychowywana przez swą babkę.

Jan Karłowicz był uczniem Servaisa w Konserwatorium Królewskim w Brukseli, a także jego domowym akompaniatorem.

Linki zewnętrzne

Strona Towarzystwa im. Servaisa (w języku niderlandzkim)
Artykuł "Kanon XIX/XX: Jan Karłowicz" w Ruchu Muzycznym
Adrien-François Servais – twórczość tego autora dostępna w bibliotece cyfrowej International Music Score Library Project