Agnieszka Maciejowska
Data i miejsce urodzenia |
15 maja 1953 |
---|---|
Dyrektorka Instytutu Polskiego w Tel Awiwie | |
Okres |
od 2000 |
Następca | |
Odznaczenia | |
Agnieszka Maciejowska (ur. 15 maja 1953 w Warszawie) – polska działaczka opozycyjna, dyplomatka i tłumaczka z języka hebrajskiego.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Agnieszka Maciejowska ukończyła studia filozoficzne na Uniwersytecie Warszawskim (1980)[1]. Odbyła półtoraroczny kurs języka hebrajskiego na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie[2].
We wrześniu 1980 wstąpiła do „Solidarności”. Współpracowała z Agencją Prasową Solidarności, od marca do października 1981 była w redakcji „NTO” (od nr. 16). Po wprowadzeniu stanu wojennego była kurierką między regionalnymi strukturami podziemnymi „Solidarności”. W latach 1981–1982 pracowała jako asystentka w Wyższej Szkole Rolniczo-Pedagogicznej w Siedlcach. Od 1982 do 1989 utrzymywała się z prac dorywczych. W latach 1982–1985 była rozpracowywana przez MSW. Od 1983 współorganizowała podziemne wydawnictwo oraz sieci drugoobiegowego kolportażu, w tym „Tygodnika Mazowsze”. W 1986 po przeprowadzeniu rewizji w jej mieszkaniu została oskarżona o posiadanie nielegalnych wydawnictw. Postępowanie umorzono w wyniku amnestii. W 1987 została kierowniczką Wydawnictwa Prasowego Myśl. W 1988 została zatrzymana podczas kolportażu pism podziemnych[1].
W 1989 była pracowniczką ogólnopolskiego Komitetu Obywatelskiego „Solidarność”. W latach 1990–1993 była redaktorką naczelną Wydawnictwa Myśl. Od 1993 do 2006 pracowała w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, w tym w Departamencie Promocji, jako attaché kulturalna Ambasady RP w Tel Awiwie oraz dyrektorka Instytutu Polskiego tamże. Następnie, w latach 2006–2009, była urzędniczką w Biurze Pełnomocnika ds. Stosunków Polsko-Żydowskich. W 2009 przeszła na emeryturę[1].
Tłumaczka twórczości m.in. Etgara Kereta, Leora Dayana, Alexa Epsteina[2].
Jej mężem był izraelski literat i tłumacz Yoram Bronowski (1948–2001)[3].
Odznaczenia
[edytuj | edytuj kod]- Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1999)[1]
- Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w działalności na rzecz przemian demokratycznych w Polsce, za osiągnięcia w podejmowanej z pożytkiem dla kraju pracy zawodowej i społecznej” (2011)[4]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d Grzegorz Wołk , Maciejowska Agnieszka, encysol.pl [zarchiwizowane 2024-06-15] .
- ↑ a b Maciejowska Agnieszka, Wydawnictwo Widnokrąg S.C. [zarchiwizowane 2024-09-04] .
- ↑ מירי פז, יורם ברונובסקי, מחשובי מבקרי הספרות בארץ, מת אתמול, „Globes”, globes.co.il, 10 kwietnia 2001 [dostęp 2024-09-06] [zarchiwizowane 2023-04-16] (hebr.).
- ↑ Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 5 grudnia 2011 r. o nadaniu orderów (M.P. z 2012 r. poz. 394).
- Absolwenci Wydziału Filozofii i Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego
- Członkowie Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” (1980–1989)
- Dyplomaci III Rzeczypospolitej
- Dyrektorzy Instytutów Polskich
- Ludzie urodzeni w Warszawie
- Ludzie związani z prasą podziemną w Polsce 1945–1989
- Ludzie związani z Tel Awiwem
- Odznaczeni Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (III Rzeczpospolita)
- Odznaczeni odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”
- Polscy redaktorzy naczelni
- Polscy tłumacze literatury hebrajskiej i jidysz
- Urodzeni w 1953
- Urzędnicy Ministerstwa Spraw Zagranicznych (III Rzeczpospolita)