Przejdź do zawartości

Agnès Buzyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Agnès Buzyn
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 listopada 1962
Paryż

Minister solidarności i zdrowia
Okres

od 17 maja 2017
do 16 lutego 2020

Przynależność polityczna

La République en marche

Poprzednik

Marisol Touraine[1]

Następca

Olivier Véran

Agnès Buzyn (ur. 1 listopada 1962 w Paryżu) – francuska lekarka i nauczycielka akademicka, profesor, od 2017 do 2020 minister solidarności i zdrowia.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Z wykształcenia lekarka, kształciła się w Paryżu w École alsacienne[2]. Specjalizowała się w zakresie hematologii, immunologii i transplantacji[3]. Zawodowo związana ze szpitalem uniwersyteckim Hôpital Necker-Enfants malades w ramach Université Paris-Descartes, gdzie od 1992 odpowiadała za oddział intensywnej terapii[3]. Później została profesorem na Université Pierre-et-Marie-Curie[4].

W latach 2008–2013 przewodniczyła radzie dyrektorów Instytutu Ochrony Radiologicznej i Bezpieczeństwa Jądrowego (IRSN). W 2011 została prezesem Narodowego Instytutu do spraw Raka (INCa), a w 2016 stanęła na czele Haute Autorité de santé, instytucji publicznej zajmującej się implementacją i rozpowszechnianiem wytycznych związanych z opieką zdrowotną[4].

W maju 2017 w nowo powołanym gabinecie Édouarda Philippe’a objęła stanowisko ministra solidarności i zdrowia[5]. Pozostała na tej funkcji również w utworzonym w czerwcu 2017 drugim rządzie tegoż premiera[6]. Dołączyła później do prezydenckiego ugrupowania La République en marche[7]. 16 lutego 2020 podała się do dymisji ze stanowiska ministra w związku z ubieganiem się o stanowisko mera Paryża w wyborach lokalnych zaplanowanych na marzec 2020[8]. Przegrała w drugiej turze tych wyborów[9].

W styczniu 2021 powołana na funkcję specjalnego wysłannika dyrektora generalnego Światowej Organizacji Zdrowia w Genewie, w związku z czym ogłosiła wycofanie się z działalności politycznej i złożenie uzyskanego w 2020 mandatu radnej 17. dzielnicy Paryża[10].

Życie prywatne

[edytuj | edytuj kod]

Urodziła się w rodzinie Żydów; jej ojciec pochodził z Łodzi. Oboje rodzice przetrwali Holocaust. Jej pierwszym mężem był Pierre-Francois Veil, syn Simone Veil[11].

Drugim mężem Agnès Buzyn został Yves Lévy, profesor medycyny, specjalizujący się w badaniach nad AIDS. Pełnienie przez niego funkcji dyrektora generalnego instytutu Inserm, głównej państwowej instytucji odpowiadającej za badania medyczne we Francji, w kontekście objęcia stanowiska ministra zdrowia przez jego żonę spotkało się z zarzutami konfliktu interesów i braku transparentności[12].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jako minister spraw społecznych i zdrowia.
  2. Agnès Buzyn, malgré les mandarins. liberation.fr, 29 grudnia 2011. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
  3. a b Cancer: Agnès Buzyn à la tête de l'INCa. lefigaro.fr, 30 maja 2011. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
  4. a b Gouvernement: Qui est Agnès Buzyn, médecin et nouvelle ministre des Solidarités et de la Santé?. 20minutes.fr, 17 maja 2017. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
  5. Gouvernement Édouard Philippe: qui sont les ministres de Macron. lefigaro.fr, 17 maja 2017. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
  6. Remaniement: Nicole Belloubet garde des Sceaux, Florence Parly ministre des Armées. lefigaro.fr, 21 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-21]. (fr.).
  7. Agnès Buzyn, une technicienne à la santé. lemonde.fr, 26 października 2017. [dostęp 2018-12-15]. (fr.).
  8. Elections municipales à Paris: Agnès Buzyn désignée candidate LRM en remplacement de Benjamin Griveaux. lemonde.fr, 17 lutego 2020. [dostęp 2020-02-18]. (fr.).
  9. Municipales: battue, Agnès Buzyn n'aura pas de siège au Conseil de Paris. lci.fr, 29 czerwca 2020. [dostęp 2020-07-04]. (fr.).
  10. L'ex-ministre Agnès Buzyn rejoint l'Organisation mondiale de la santé. francetvinfo.fr, 5 stycznia 2021. [dostęp 2021-01-07]. (fr.).
  11. #43 Agnes Buzyn – Stepping into Simone Veil’s shoes. 20 września 2017opublikowany=jpost.com. [dostęp 2020-03-22]. (ang.).
  12. Suspense autour de la candidature à l'Inserm d'Yves Lévy, époux d'Agnès Buzyn. lepoint.fr, 19 czerwca 2017. [dostęp 2017-06-24]. (fr.).