Christophe Castaner

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Christophe Castaner
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1966
Ollioules

Zawód, zajęcie

polityk, prawnik

Stanowisko

minister spraw wewnętrznych (2018–2020)

podpis

Christophe Castaner (ur. 3 stycznia 1966 w Ollioules[1]) – francuski polityk, prawnik i samorządowiec, deputowany do Zgromadzenia Narodowego, przewodniczący En Marche! (2017–2018), minister spraw wewnętrznych (2018–2020).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwent prawa na Université d’Aix-Marseille III, specjalizował się w międzynarodowym prawie gospodarczym i naukach karnych. Kształcił się również w zakresie politologii. Pracował początkowo w banku BNP, następnie w administracji lokalnej. Został działaczem Partii Socjalistycznej. W latach 1997–2002 pełnił różne funkcje w gabinetach ministrów rządu Lionela Jospina, w tym kierował gabinetami ministra kultury i komunikacji oraz ministra służb publicznych[2].

W 2001 został wybrany na mera miejscowości Forcalquier. W 2004 wszedł w skład rady regionu Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże, objął funkcję zastępcy prezydenta tego regionu Michela Vauzelle, którą pełnił do 2012[2][3]. W wyborach w 2012 uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Narodowego XIV kadencji w departamencie Alpy Górnej Prowansji[1]. W 2015 był kandydatem socjalistów i koalicjantów na prezydenta regionu PACA, zajmując w głosowaniu trzecie miejsce z wynikiem 16,6% głosów[3].

W wyborach prezydenckich w 2017 wbrew władzom PS wsparł Emmanuela Macrona, dołączył do ruchu politycznego En Marche![3] i został rzecznikiem prasowym kampanii prezydenckiej jego lidera. W maju tego samego roku w nowym gabinecie objął stanowiska sekretarza stanu do spraw kontaktów z parlamentem oraz rzecznika prasowego rządu[4]. W wyborach parlamentarnych z czerwca 2017 z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję[5], w tym samym miesiącu pozostał w składzie drugiego gabinetu Édouarda Philippe’a na dotychczasowej funkcji.

W listopadzie 2017 przy poparciu prezydenta został przewodniczącym (délégué général) ugrupowania En Marche![6], w tym samym miesiącu ustąpił z funkcji rzecznika prasowego rządu. W październiku 2018 awansował na stanowisko ministra spraw wewnętrznych[7]. Zrezygnował w tym samym miesiącu ze stanowiska w strukturze partyjnej[8]. W lipcu 2020 zakończył pełnienie funkcji ministra. Od 2020[9] do końca kadencji w 2022 kierował frakcją poselską LREM. Nie utrzymał mandatu poselskiego w wyborach w 2022[10]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Christophe Castaner na stronie Zgromadzenia Narodowego XIV kadencji. [dostęp 2017-05-14]. (fr.).
  2. a b Christophe Castaner. parti-socialiste.fr. [dostęp 2017-05-14]. (fr.).
  3. a b c Christophe Castaner. lepoint.fr. [dostęp 2017-05-14]. (fr.).
  4. Gouvernement Édouard Philippe: qui sont les ministres de Macron. lefigaro.fr, 17 maja 2017. [dostęp 2017-05-17]. (fr.).
  5. Elections législatives 2017: Résultats 2d tour. interieur.gouv.fr. [dostęp 2017-06-18]. (fr.).
  6. New head of Macron’s party vows to recapture its grassroots 'soul'. theguardian.com, 19 listopada 2017. [dostęp 2017-11-28]. (ang.).
  7. Remaniement: Emmanuel Macron s’exprimera ce soir à 20h. lefigaro.fr, 16 października 2018. [dostęp 2018-10-16]. (fr.).
  8. Philippe Grangeon assurera l’intérim à La République en marche. lefigaro.fr, 19 października 2018. [dostęp 2018-10-20]. (fr.).
  9. Tristan Quinault-Maupoil: Christophe Castaner élu de justesse à la tête du groupe LREM à l'Assemblée. lefigaro.fr, 10 września 2020. [dostęp 2022-06-19]. (fr.).
  10. Mathilde Ceilles: Résultats Législatives 2022: Christophe Castaner battu par le candidat de la Nupes. 20minutes.fr, 19 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-19]. (fr.).