Albrich

Albrich
Typ herbu	szlachecki
Pierwsza wzmianka	1793

Albrich – polski herb szlachecki, nadany w zaborze austriackim.

Opis herbu[edytuj | edytuj kod]

Opis stworzony zgodnie z klasycznymi regułami blazonowania:

W polu błękitnym wieża srebrna o trzech blankach, dwóch oknach czarnych i bramie zamkniętej drzwiami brunatnymi, stojąca na pagórku zielonym. Nad nią korona złota. Klejnot: jedno pióro strusie złote między dwoma błękitnymi. Labry złote podbite błękitem^[1].

Nadany Franciszkowi Albrich, sekretarzowi gubernialnemu, z przydomkiem von Ehrenwerth w Galicji 25 czerwca 1793 roku.

Albrich von Ehrenwerth.

Herb Albrich z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla

Sławomir Górzyński: Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918. DiG, 1999, s. 56. ISBN 83-7181-110-1.

Herby	szlachecki mieszczański chłopski własny państwowy miejski korporacji fantazyjne mówiący
Elementy herbu	tarcza herbowa godło (figury heraldyczne, mobilia herbowe) klejnot herbowy zawój (tortillon) korona heraldyczna korona rangowa hełm heraldyczny labry ostrew płaszcz heraldyczny trzymacze heraldyczne podpory heraldyczne postument heraldyczny order herbowy dewiza herbowa zawołanie
Oznaki godności	świeckie kościelne
Inne	herbarz rola herbowa herold blazonowanie szrafowanie tynktura krzyż heraldyczny totem kamon
Działy heraldyki	heraldyka francuska (heraldyka napoleońska) heraldyka polska (heraldyka kaszubska) heraldyka brytyjska (heraldyka angielska, heraldyka szkocka) heraldyka kościelna heraldyka szachowa heraldyka fantazyjna