Aleksiej Baksow

Aleksiej Baksow
Алексей Иванович Баксов
	generał pułkownik
Data i miejsce urodzenia	18 marca 1907 ; Bolszaja Kamyszynka
Data i miejsce śmierci	26 listopada 1986 ; Moskwa
	Przebieg służby
Lata służby	1926–1972
Siły zbrojne	Armia Czerwona; Armia Radziecka
Jednostki	160 Dywizja Strzelecka,; 89 Gwardyjska Dywizja Strzelecka
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa bitwa na łuku kurskim; Operacja Bagration;
	Odznaczenia
	;

Aleksiej Iwanowicz Baksow (ros. Алексей Иванович Баксов, ur. 5 marca^?/18 marca 1907 we wsi Bolszaja Kamyszynka w obwodzie saratowskim, zm. 26 listopada 1986 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys

Ukończył niepełną szkołę średnią, pracował w obwodzie saratowskim i później w Taszkencie, od września 1926 służył w Armii Czerwonej, w 1929 ukończył Zjednoczoną Środkowoazjatycką Szkołę Wojskową im. Lenina w Taszkencie. Od września 1929 służył w Wojskach Pogranicznych OGPU w Osz, w 1935 skończył kawaleryjskie kursy doskonalenia kadry dowódczej czerwonego sztandaru Armii Czerwonej im. Budionnego, od czerwca 1935 do maja 1936 był starszym komendantem kursowym 2 pogranicznej szkoły NKWD w Charkowie, od 1928 należał do WKP(b). W 1939 ukończył Akademię Wojskową im. Frunzego i w maju 1939 został zastępcą szefa Głównego Zarządu Wojsk NKWD ds. ochrony szczególnie ważnych przedsiębiorstw przemysłowych, a po ataku Niemiec na ZSRR, w lipcu 1941 szefem Wydziału Operacyjnego Głównego Zarządu Lokalnej Obrony Przeciwlotniczej NKWD ZSRR, w czerwcu 1942 został skierowany na front jako zastępca dowódcy 160 Dywizji Strzeleckiej 40 Armii Frontu Briańskiego. W lutym 1943 został dowódcą 160 DS na Froncie Południowo-Zachodnim, uczestniczył w operacji ostrorożsko-rossoszańskiej, woronesko-kastorneńskiej, charkowskiej operacji zaczepnej i charkowskiej operacji obronnej, od kwietnia do czerwca 1943 był zastępcą dowódcy 89 Gwardykskiej Dywizji Strzeleckiej, a od czerwca 1943 do sierpnia 1944 dowódcą 67 Gwardyjskiej Dywizji Strzeleckiej w składzie 6 Gwardyjskiej Armii Frontu Woroneskiego. Brał udział w bitwie pod Kurskiem, operacji biełgorodzko-charkowskiej, newelsko-gorodokskiej i białoruskiej. Od sierpnia 1944 do sierpnia 1946 dowodził 2 Korpusem Piechoty Gwardii 6 Gwardyjskiej Armii 1 Frontu Nadbałtyckiego, uczestniczył w operacji memelskiej i w blokadzie kurlandzkiego zgrupowania wroga, w 1947 ukończył Wyższą Akademię Wojskową im. Woroszyłowa, od listopada 1947 pracował w Sztabie Generalnym, w grudniu 1950 został szefem sztabu moskiewskiego rejonu obrony przeciwlotniczej. 26 czerwca 1953 wraz z wyższymi dowódcami na czele z Żukowem brał udział w aresztowaniu Ławrientija Berii. Od września 1954 do kwietnia 1955 był szefem sztabu Moskiewskiego Okręgu Obrony Przeciwlotniczej, od kwietnia 1955 do listopada 1962 I zastępcą dowódcy i członkiem Rady Wojskowej Moskiewskiego Okręgu Obrony Przeciwlotniczej, a od listopada 1962 do lutego 1972 przedstawicielem Głównodowodzącego Zjednoczonych Sił Zbrojnych Państw-Stron Układu Warszawskiego w Bułgarskiej Armii Ludowej, następnie zakończył służbę wojskową. Został pochowany na Cmentarzu Kuncewskim.

Awanse

generał major (3 czerwca 1944)
generał porucznik (3 sierpnia 1953)
generał pułkownik (22 lutego 1963)

Odznaczenia

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (22 lipca 1944)
Order Lenina (dwukrotnie - 22 lipca 1944 i 19 czerwca 1951)
Order Czerwonego Sztandaru (sześciokrotnie - 26 marca 1943, 30 maja 1944, 5 listopada 1946, 28 stycznia 1954, 30 grudnia 1956 i 31 października 1967)
Order Suworowa II klasy (29 czerwca 1945)
Order Kutuzowa II klasy (27 sierpnia 1943)
Order Czerwonej Gwiazdy (3 listopada 1944)
Order Ludowej Republiki Bułgarii I klasy (Ludowa Republika Bułgarii, 1968)

I medale.

Bibliografia

http://www.warheroes.ru/hero/hero.asp?Hero_id=14 (ros.)