Aljaž Osterc

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aljaž Osterc
Data urodzenia

2 marca 1999

Klub

SSK Velenje

Debiut w PŚ

15 stycznia 2017 w Wiśle (34. miejsce)

Rekord życiowy

212,0 m na Letalnicy w Planicy (23 marca 2022)[1]

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Słowenia
Mistrzostwa świata juniorów
złoto Park City 2017 drużynowo
brąz Lahti 2019 drużynowo
Inne nagrody
FIS Cup
brąz 3. miejsce
2016/2017
Alpen Cup
brąz 3. miejsce
2017/2018

Aljaž Osterc (ur. 2 marca 1999) – słoweński skoczek narciarski, reprezentant klubu SSK Velenje. Medalista mistrzostw świata juniorów (2017 i 2019) oraz mistrzostw kraju. Trzeci zawodnik klasyfikacji generalnej FIS Cupu w sezonie 2016/2017.

Przebieg kariery[edytuj | edytuj kod]

Początkowo obok skoków narciarskich uprawiał również kombinację norweską, w 2013 i 2014 kilkukrotnie startował w zawodach Alpen Cup w tej dyscyplinie[2]. W marcu 2016 zadebiutował w cyklu FIS Cup w skokach narciarskich, zajmując 15. i 14. miejsce[3].

W sierpniu 2016 w swoim pierwszym starcie w Letnim Pucharze Kontynentalnym w Kuopio zajął 5. pozycję. 27 grudnia 2016 zawody Pucharu Kontynentalnego w Engelbergu ukończył na 3. miejscu, a dzień później był 2. 15 stycznia 2017 w Wiśle zadebiutował w Pucharze Świata, zajmując 34. miejsce. Tydzień później zajął 46. lokatę w Zakopanem. W FIS Cup w skokach narciarskich 2016/2017 trzykrotnie zwyciężył i dwukrotnie zajął 3. pozycję[4]. Cykl ukończył na 3. miejscu w klasyfikacji generalnej[5]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2017 zdobył złoty medal w konkursie drużynowym[4].

W sezonie 2017/2018 FIS Cupu raz stanął na podium, a w Pucharze Kontynentalnym najwyżej klasyfikowany był na 15. miejscu[6]. Alpen Cup 2017/2018 ukończył na 3. pozycji w klasyfikacji generalnej[7]. Na Mistrzostwach Świata Juniorów 2018 był 21. indywidualnie i 4. w drużynie, zaś w 2019 zdobył brązowy medal w drużynie męskiej, a także zajął 19. miejsce indywidualnie i 5. w drużynie mieszanej[8].

W kolejnych latach kontynuował starty w Pucharze Kontynentalnym i FIS Cupie, zajmując w konkursach lokaty poza najlepszą piętnastką. W międzynarodowych zawodach organizowanych przez FIS po raz ostatni wystartował w lutym 2022, zajmując 50. i 52. miejsce w Pucharze Kontynentalnym w Planicy[7].

Na Letnich Mistrzostwach Słowenii 2018 zdobył srebrny medal w drużynowym konkursie mieszanym[9].

Mistrzostwa świata juniorów[edytuj | edytuj kod]

Indywidualnie[edytuj | edytuj kod]

2018 Szwajcaria Kandersteg 21. miejsce
2019 Finlandia Lahti 19. miejsce

Drużynowo[edytuj | edytuj kod]

2017 Stany Zjednoczone Park City złoty medal[a]
2018 Szwajcaria Kandersteg 4. miejsce[b]
2019 Finlandia Lahti brązowy medal[c], 5. miejsce (drużyna mieszana)[d]

Starty A. Osterca na mistrzostwach świata juniorów – szczegółowo[edytuj | edytuj kod]

Miejsce Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Konkurs Skok 1 Skok 2 Nota Strata Zwycięzca
1.złoto 3 lutego 2017 Stany Zjednoczone Park City Utah Olympic Park K-90 HS-100 druż.[a] 89,0 m 88,5 m 932,3 pkt (217,9 pkt)
21. 1 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 indywid. 88,5 m 98,5 m 238,9 pkt 52,5 pkt Marius Lindvik
4. 3 lutego 2018 Szwajcaria Kandersteg Nordic Arena K-95 HS-106 druż.[b] 92,0 m 95,0 m 1021,7 pkt (242,4 pkt) 46,8 pkt Niemcy
19. 24 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 indywid. 86,5 m 91,5 m 217,7 pkt 34,4 pkt Thomas Aasen Markeng
3.brąz 26 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż.[c] 88,5 m 93,0 m 952,6 pkt (240,6 pkt) 27,1 pkt Niemcy
5. 28 stycznia 2019 Finlandia Lahti Salpausselkä K-90 HS-100 druż. miesz.[d] 88,5 m 92,5 m 944,4 pkt (237,3 pkt) 40,0 pkt Rosja

Puchar Świata[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w poszczególnych konkursach indywidualnych Pucharu Świata[edytuj | edytuj kod]

Źródło[7]
Sezon 2016/2017
Ruka HS142 Ruka HS142 Klingenthal HS140 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Garmisch-Partenkirchen HS140 Innsbruck HS130 Bischofshofen HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Zakopane HS134 Willingen HS145 Oberstdorf HS225 Oberstdorf HS225 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Pjongczang HS140 Pjongczang HS109 Oslo HS134 Trondheim HS140 Vikersund HS225 Planica HS225 Planica HS225 punkty
- - - - - - - - - - - q 34 46 - - - - - - - - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  q  – dyskwalifikacja w kwalifikacjach  q  – zawodnik nie zakwalifikował się  -  – zawodnik nie wystartował

Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[10]
2016/2017 30.
2017/2018 86.
2018/2019 99.

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych Pucharu Kontynentalnego chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 27 grudnia 2016 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 134,5 m 129,5 m 287,3 pkt 3. 15,2 pkt Halvor Egner Granerud
2. 28 grudnia 2016 Szwajcaria Engelberg Gross-Titlis-Schanze K-125 HS-140 133,5 m 133,0 m 276,2 pkt 2. 4,1 pkt Daniel Huber

Miejsca w poszczególnych konkursach Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Źródło[7]
Sezon 2016/2017
Vikersund HS117 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Garmisch-Partenkirchen HS140 Garmisch-Partenkirchen HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS109 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Czajkowskij HS106 Czajkowskij HS106 punkty
- - - - - 3 2 15 11 - - - - - - - - - - - 17 25 - - - - 22 15 - - 225
Sezon 2017/2018
Whistler HS104 Whistler HS104 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Titisee-Neustadt HS142 Titisee-Neustadt HS142 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Erzurum HS140 Erzurum HS140 Sapporo HS100 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS138 Planica HS138 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS140 punkty
24 35 - - 15 32 - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 23
Sezon 2018/2019
Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 Bischofshofen HS140 Bischofshofen HS140 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Sapporo HS137 Planica HS139 Planica HS139 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Czajkowskij HS102 Czajkowskij HS140 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 41 40 - - - - 23 27 12
Sezon 2021/2022
Zhangjiakou HS140 Zhangjiakou HS140 Vikersund HS117 Vikersund HS117 Ruka HS142 Ruka HS142 Engelberg HS140 Engelberg HS140 Oberstdorf HS137 Oberstdorf HS137 Innsbruck HS128 Innsbruck HS128 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Iron Mountain HS133 Brotterode HS117 Brotterode HS117 Rena HS139 Rena HS139 Planica HS138 Planica HS138 Lahti HS130 Lahti HS130 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Zakopane HS140 punkty
- - 43 46 - - - - - - - - - - - - - - - 50 52 - - - - - 0
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  – zawodnik nie wystartował

Letni Puchar Kontynentalny[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[10]
2016 42.
2017 77.
2019 106.
2021 76.

Miejsca w poszczególnych konkursach Letniego Pucharu Kontynentalnego[edytuj | edytuj kod]

Źródło[7]
2016
Kranj HS109 Kranj HS109 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Lillehammer HS138 Lillehammer HS138 Stams HS115 Stams HS115 Wisła HS134 Wisła HS134 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 5 24 - - - - - - 17 19 27 dq 82
2017
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Trondheim HS138 Trondheim HS138 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - - - - - - 18 22 - - 22
2018
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczyrk HS106 Wisła HS134 Frenštát HS106 Stams HS115 Stams HS115 Oslo HS106 Oslo HS106 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- 50 - - - - - - - - - - - 0
2019
Kranj HS109 Kranj HS109 Szczuczyńsk HS140 Szczuczyńsk HS140 Wisła HS134 Wisła HS134 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Lillehammer HS140 Lillehammer HS140 Stams HS115 Stams HS115 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - - - 46 37 23 30 45 45 - - - - - - 9
2021
Kuopio HS127 Kuopio HS127 Frenštát HS106 Frenštát HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Bischofshofen HS142 Bischofshofen HS142 Oslo HS106 Oslo HS106 Klingenthal HS140 Klingenthal HS140 punkty
- - 36 19 38 28 - - - - - - 15
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

FIS Cup[edytuj | edytuj kod]

Miejsca w klasyfikacji generalnej[edytuj | edytuj kod]

Sezon Miejsce[11]
2015/2016 118.
2016/2017 3.
2017/2018 14.
2018/2019 124.
2019/2020 139.
2021/2022 158.

Zwycięstwa w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Nr Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota
1. 3 września 2016 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 110,0 m 115,0 m 254,0 pkt
2. 4 września 2016 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 116,5 m 116,0 m 269,5 pkt
3. 17 września 2016 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-95 HS-108 108,0 m 102,0 m 271,0 pkt

Miejsca na podium w konkursach indywidualnych FIS Cupu chronologicznie[edytuj | edytuj kod]

Lp. Dzień Rok Miejscowość Skocznia Punkt K HS Skok 1 Skok 2 Nota Lok. Strata Zwycięzca
1. 3 września 2016 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 110,0 m 115,0 m 254,0 pkt 1.
2. 4 września 2016 Szwajcaria Einsiedeln im. Andreasa Küttela K-105 HS-117 116,5 m 116,0 m 269,5 pkt 1.
3. 17 września 2016 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-95 HS-108 108,0 m 102,0 m 271,0 pkt 1.
4. 18 września 2016 Niemcy Hinterzarten Rothaus-Schanze K-95 HS-108 102,5 m 105,0 m 256,0 pkt 3.[e] 10,0 pkt Yūken Iwasa
5. 4 marca 2017 Japonia Sapporo Ōkurayama K-123 HS-137 89,0 m 110,5 pkt 3. 11,5 pkt Yūken Iwasa
6. 22 września 2017 Rumunia Râșnov Trambulina Valea Cărbunării K-90 HS-100 96,5 m 94,5 m 234,1 pkt 2. 0,9 pkt Dominik Mayländer

Miejsca w poszczególnych konkursach FIS Cupu[edytuj | edytuj kod]

Źródło[7]
Sezon 2015/2016
Villach HS98 Villach HS98 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Whistler HS106 Whistler HS106 Eau Claire HS95 Eau Claire HS95 Planica HS104 Planica HS104 Harrachov HS100 Harrachov HS100 punkty
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - 15 14 - - 34
Sezon 2016/2017
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Hinterzarten HS108 Hinterzarten HS108 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS134 Zakopane HS134 Eau Claire HS95 Eau Claire HS95 Sapporo HS100 Sapporo HS134 punkty
25 13 - - - - 1 1 1 3 - - - - - - - - 3 10 472
Sezon 2017/2018
Villach HS98 Villach HS98 Kuopio HS127 Kuopio HS127 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Râșnov HS100 Râșnov HS100 Whistler HS104 Whistler HS104 Notodden HS100 Notodden HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 Falun HS100 punkty
31 29 - - 16 6 5 2 32 20 - - - - 31 10 31 11 25 10 - 275
Sezon 2018/2019
Villach HS98 Villach HS98 Szczyrk HS106 Szczyrk HS106 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Notodden HS100 Notodden HS100 Park City HS100 Park City HS100 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Planica HS102 Planica HS102 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
33 - - - dq 16 - - - - - - - - - - - - 15
Sezon 2019/2020
Szczyrk HS104 Szczyrk HS104 Szczuczyńsk HS99 Szczuczyńsk HS99 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Pjongczang HS109 Pjongczang HS109 Râșnov HS97 Râșnov HS97 Villach HS98 Villach HS98 Notodden HS98 Notodden HS98 Oberwiesenthal HS105 Oberwiesenthal HS105 Zakopane HS140 Zakopane HS140 Rastbüchl HS78 Rastbüchl HS78 Villach HS98 Villach HS98 punkty
42 55 - - 34 19 - - - - - - - - - - - - - - - - 12
Sezon 2021/2022
Otepää HS97 Otepää HS97 Kuopio HS100 Kuopio HS127 Einsiedeln HS117 Einsiedeln HS117 Ljubno HS94 Ljubno HS94 Villach HS98 Villach HS98 Lahti HS100 Lahti HS100 Falun HS100 Falun HS100 Kandersteg HS106 Kandersteg HS106 Notodden HS98 Notodden HS98 Zakopane HS105 Villach HS98 Villach HS98 Oberhof HS100 Oberhof HS100 punkty
- - - - - - 32 32 dq 37 - - - - - - - - 26 35 31 - - 5
Legenda
1 2 3 4-10 11-30 poniżej 30

 dq  – dyskwalifikacja  -  − zawodnik nie wystartował

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Skład zespołu: Žiga Jelar, Tilen Bartol, Aljaž Osterc i Bor Pavlovčič
  2. a b Skład zespołu: Bor Pavlovčič, Domen Prevc, Žak Mogel i Aljaž Osterc
  3. a b Skład zespołu: Aljaž Osterc, Jan Bombek, Jernej Presečnik i Žak Mogel
  4. a b Skład zespołu: Katra Komar, Aljaž Osterc, Jerneja Brecl i Žak Mogel
  5. Ex aequo z Felixem Hoffmannem i Timim Zajcem

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Rekordy życiowe skoczków narciarskich. skokinarciarskie.pl. [dostęp 2022-03-23].
  2. OSTERC Aljaz - Athlete Information (Nordic Combined). fis-ski.com. [dostęp 2020-04-26]. (ang.).
  3. OSTERC Aljaz - Athlete Information; Season 2016. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-25]. (ang.).
  4. a b OSTERC Aljaz - Athlete Information; Season 2017. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-12]. (ang.).
  5. OSTERC Aljaz - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2022-04-12]. (ang.).
  6. OSTERC Aljaz - Athlete Information; Season 2018. fis-ski.com. [dostęp 2024-04-24]. (ang.).
  7. a b c d e f OSTERC Aljaz 1999.03.02 SLO. wyniki-skoki.hostingasp.pl. [dostęp 2024-04-24].
  8. OSTERC Aljaz - Athlete Information; FIS Junior World Ski Championships. fis-ski.com. [dostęp 2019-04-25]. (ang.).
  9. Ekipno MIX državno prvenstvo. smusko.adamsoft.si. [dostęp 2018-11-14]. (słoweń.).
  10. a b OSTERC Aljaz - Athlete Information; Continental Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-01]. (ang.).
  11. OSTERC Aljaz - Athlete Information; FIS Cup Standings. fis-ski.com. [dostęp 2023-12-01]. (ang.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]