Przejdź do zawartości

Anatol Brzoza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatol Brzoza
Data i miejsce urodzenia

20 listopada 1917
Warszawa

Data i miejsce śmierci

8 lipca 1997
Warszawa

profesor nauk ekonomicznych
Specjalność: ekonomika rolnictwa
Alma Mater

Politechnika Lwowska

Profesura

1954

Polska Akademia Nauk
Status

członek rzeczywisty

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Szkoła Główna Planowania i Statystyki
Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie

Grób Anatola Brzozy na cmentarzu wojskowym na Powązkach

Anatol Izrael Bohdan Brzoza, pierwotnie Eisenberg (ur. 20 listopada 1917 w Warszawie, zm. 8 lipca 1997 tamże) - ekonomista polski, profesor Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie i Instytutu Ekonomiki Rolnej w Warszawie, członek korespondent Polskiej Akademii Nauk.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Był synem żydowskiego kupca Aarona Eisenberga i Wiktorii z Włodawerów. Kształcił się pod kierunkiem m.in. prof. Stefana Moszczeńskiego w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie oraz na Wydziale Rolniczo-Lasowym Politechniki Lwowskiej. Od 1954 był profesorem nadzwyczajnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, gdzie wykładał ekonomikę socjalistycznych przedsiębiorstw rolniczych. Równocześnie w latach 1958-1962 był wykładowcą w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. W 1968 został profesorem zwyczajnym ogólnej ekonomiki rolnictwa w Instytucie Ekonomiki Rolnej w Warszawie. Od 1965 był członkiem korespondentem, a od 1991 członkiem rzeczywistym Polskiej Akademii Nauk[1]. W strukturze akademii pełnił funkcje przewodniczącego Sekcji Kosztów, Opłacalności i Efektywności Nakładów w Rolnictwie Komitetu Ekonomiki Rolnictwa (1957-1965) oraz zastępcy przewodniczącego Komitetu Ekonomiki Rolnictwa (1957-1968). Zasiadał w zespole redakcyjnym czasopisma Zagadnienia Ekonomiki Rolnej.

W PRL informacje na jego temat podlegały cenzurze. W 1977 roku jego nazwisko znajdowało się na specjalnej liście osób pod szczególną kontrolą cenzury. Zalecenia cenzorskie dotyczące jego osoby zanotował Tomasz Strzyżewski, który w swojej książce o peerelowskiej cenzurze opublikował notkę informacyjną z 7 stycznia 1977 roku Głównego Urzędu Kontroli Prasy, Publikacji i Widowisk. Wytyczne dla cenzorów wymieniały jego nazwisko z adnotacją: „Wszelkie próby popularyzowania w środkach masowego przekazu (prasa codzienna, radio, TV, tygodniki społeczno-polityczne) niżej wymienionych osób należy sygnalizować kierownictwu GUKPPiW”. Zalecenia cenzorskie zezwalały jedynie na publikacje w prasie specjalistycznej, naukowej oraz skryptach itp.[2]. 20 sierpnia 1980 roku podpisał apel 64 uczonych, pisarzy i publicystów do władz komunistycznych o podjęcie dialogu ze strajkującymi robotnikami[3].

Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach kwatera A II, rząd 1, miejsce 36[4].

Był żonaty z Marią z Jonasów, primo voto Sztakielską.

Publikacje naukowe

[edytuj | edytuj kod]

Prof. Brzoza specjalizował się w ekonomice rolnictwa i leśnictwa. Ogłosił m.in.:

  • Zarys rachunku ekonomicznego w gospodarstwie rolnym (1961),
  • Powiązania międzygałęziowe i przepływy nakładów pomiędzy rolnictwem, przemysłem spożywczym i nieżywnościowym działem produkcji materialnej w Polsce (1971),
  • Dynamika i zmienność plonów zbóż i ziemniaków w Polsce w latach 1948-1972 (1974),
  • O socjalistyczny rozwój wsi (współautor),
  • Socjalistyczna przebudowa rolnictwa

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. BRZOZA, Anatol [online], Polska Akademia Nauk - Członkowie PAN [dostęp 2023-02-01] (pol.).
  2. Strzyżewski 2015 ↓, s. 139.
  3. Apel (dokument KSS KOR, Archiwum Opozycji IV/04.05.43 [b.n.s])
  4. miejsce pochówku. [dostęp 2017-09-27].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]