Andezyn
 Andezyt – skała zbudowana między innymi z andezynu | |
| Właściwości chemiczne i fizyczne | |
| Skład chemiczny |
mieszanina dwóch minerałów: albitu – glinokrzemian sodu (NaAlSi3O8) oraz anortytu – glinokrzemianem wapnia (CaAl2Si2O8) |
|---|---|
| Twardość w skali Mohsa |
6 |
| Przełam |
nierówny, muszlowy |
| Łupliwość |
doskonała dwukierunkowa |
| Układ krystalograficzny |
trójskośny |
| Gęstość minerału |
2,6–2,77 g/cm³ |
| Właściwości optyczne | |
| Barwa |
biała lub szara |
| Rysa |
biała |
| Połysk |
szklisty |
Andezyn – minerał z gromady krzemianów zaliczany do plagioklazów. Należy do grupy minerałów pospolitych.
Nazwa pochodzi od Andów, gdzie pospolicie występuje.
Właściwości[edytuj | edytuj kod]
Tworzy kryształy o pokroju tabliczkowym, najczęściej wrosłe, wykazujące zbliźniaczenia. Jest kruchy, przezroczysty, tworzy kryształy mieszane z albitem i anortytem.
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Występuje w niektórych skałach magmowych (diorytach, andezytach, sjenitach, trachitach), w skalach metamorficznych (amfibolitach, gnejsach i łupkach krystalicznych).
Miejsca występowania: Francja, Włochy, Niemcy, Japonia, Finlandia, Czechy, Rosja, USA, RPA, Grenlandia.
W Polsce – występuje na Dolnym Śląsku, w Pieninach.
Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]
- ma znaczenie naukowe – służy do określania warunków i stopnia metamorfizmu
- ma znaczenie kolekcjonerskie
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Kazimierz Maślankiewicz: Kamienie szlachetne. Wyd. 3 poprawione i uzupełnione. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1982.
- Michał Sachanbiński: Vademecum zbieracza kamieni szlachetnych i ozdobnych. Warszawa: Wydawnictwo Geologiczne, 1984. ISBN 83-220-0199-1.