Andreas Aurifaber

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andreas Aurifaber
Ilustracja
Portret A. Aurifabera z książki Heinricha Pantaleona "Prosopographiae heroum atque illustrium uirorum totius Germaniae" wydanej w 1565-1566
Data i miejsce urodzenia

1514
Wrocław

Data śmierci

1559

profesor nauk medycznych
Alma Mater

Uniwersytet Padewski

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Albrechta w Królewcu
Uniwersytet Genewski

Rektor Uniwersytetu w Królewcu

Andreas Aurifaber (ur. w 1514 we Wrocławiu, zm. w 1559) – niemiecki lekarz, rektor uniwersytetu w Królewcu.

W latach 1527 - 1534 studiował medycynę na Uniwersytecie w Halle i Wittenberdze uzyskując tytuł magistra. Później był rektorem szkół:od 1539 r. Szkoły Mariackiej w Gdańsku, a od 1541 r. Gimnazjum Akademickiego w Elblągu. W 1544 uzupełniał studia medyczne na Uniwersytecie Padewskim, po czym został lekarzem władcy Prus Albrechta Hohenzollerna i wykładowcą medycyny oraz fizyki na uniwersytecie w Królewcu, a w latach 1551, 1553 oraz 1558 trzykrotnie był rektorem tej uczelni[1].

Opublikował w roku 1551 pracę poświęconą bursztynowi "Succini historia"[1], uważaną dziś za pierwszą na świecie monografię tej substancji[2].

Aurifaberowi i jego książce o bursztynie poświęcona jest monografia: Полякова, И. А., 2013: Андреас Аурифабер (1513–1559) и его История янтаря. Калининградский областной музей янтаря. Wyd. 2, Kaliningrad, stron 208, ISBN 978-5-903920-22-8.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Małka 2014, s. 11
  2. Jakubowski K., 1983: Przedmowa. W: Bursztyn w przyrodzie. PAN - Muzeum Ziemi. Wyd. Geologiczne, Warszawa, strona 5

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Małka A., 2014: Najstarszy opis metody wydobycia sukcynitu na lądzie – relacja Andreasa Aurifabera (1514–1559). Bursztynisko, 36, s. 11-12.