Przejdź do zawartości

Andrzej Małysiak

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrzej Małysiak
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

30 czerwca 1957
Mysłowice

Obywatelstwo

Polska

Wzrost

175 cm

Pozycja

napastnik

Andrzej Małysiak (ur. 30 czerwca 1957 w Mysłowicach) – polski hokeista, reprezentant Polski, olimpijczyk.

Syn hokeisty Kazimierza Małysiaka, króla strzelców polskiej ligi w sezonie 1958/1959. Grał na pozycji napastnika. W lidze polskiej występował w barwach GKS Katowice oraz GKS Tychy. W ciągu siedmiu lat występów (1975-1982) rozegrał 422 mecze zdobywając 224 bramki.

Reprezentował Polskę podczas turniejów zimowych igrzysk olimpijskich w Lake Placid 1980 oraz mistrzostw świata 1978, 1979, 1981, 1982. Łącznie w reprezentacji rozegrał 59 spotkań, w których zdobył 16 bramek.

W marcu 1982, po Mistrzostwach Świata 1982 Grupy B w austriackim Klagenfurcie nie powrócił do kraju podczas trwającego stanu wojennego, pozostając w Niemczech. Decyzją zarządu PZHL w maju 1982 został za to ukarany dożywotnią dyskwalifikacją (analogicznie Justyn Denisiuk i Bogusław Maj)[1].

W Niemczech reprezentował barwy klubów ECD Sauerland, ERC Ingolstadt, EC Pfaffenhofen.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Sygnały. „Nowiny-Stadion”, s. 1, Nr 20 z 24 maja 1982. 

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]