Andrzej Szyszkowski

Andrzej Szyszkowski
	kanonik płocki; kanonik pułtuski; kanonik kielecki; kanonik zawichojski; kanonik krakowski; kanonik sandomierski; proboszcz w Iłży ; kustosz krakowski; scholastyk krakowski; sekretarz królewski; kanclerz królewny Anny Katarzyny Konstancji Wazówny;
	; Autograf Andrzeja Szyszkowskiego.
Kraj działania	Korona Królestwa Polskiego
Data śmierci	1636
Wyznanie	katolicyzm
Kościół	Kościół rzymskokatolicki
Prezbiterat	przed 1617

Andrzej Szyszkowski herbu Ostoja (zm. 1636) – kanonik płocki, pułtuski, kielecki, zawichojski, krakowski i sandomierski, proboszcz w Iłży, kustosz krakowski, scholastyk krakowski, sekretarz królewski i kanclerz królewny Anny Katarzyny Konstancji Wazówny.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Andrzej (Jędrzej) Szyszkowski należał do heraldycznego rodu Ostojów (Mościców). Jego rodzinę opisał Kasper Niesiecki w „Herbarzu polskim”^[2]. Przodkowie Szyszkowskiego wywodzili się z Szyszków (dziś Syski) w dawnym województwie sieradzkim^[3]. Był synem Jerzego Szyszkowskiego i bratem Piotra, kasztelana sądeckiego i wojnickiego^[4]. W roku 1617 wszedł do kapituły krakowskiej. Był już wówczas kanonikiem płockim i pułtuskim. Tego roku został też kanonikiem zawichojskim. Rok później przyjął tytuł kustosza kapituły krakowskiej a w 1624 roku otrzymał scholasterię w tejże kapitule po Stanisławie Skarszewskim^[5]. Pełnił funkcję sekretarza królewskiego za panowania Zygmunta III^[6] i następnie Władysława IV^[7]. Szyszkowski zmarł w Wilnie, w 1636 roku. Został wspomniany przez Kaspra Niesieckiego w „Herbarzu polskim”. Niesiecki napisał co następuje:

Jędrzej brat rodzony Piotra kasztelana, scholastyk Krakowski, dziekan Sandomierski, proboszcz w Iłży, jeździł, w legacji do Urbana VIII. Papieża, dalszym honorom śmierć przeszkodziła w Wilnie^[8].

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ AGAD, Metryka Koronna, sygnatura: MK180, k. 79.
↑ K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 648-652.
↑ S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski, Poznań 1926, t. II, s. 176.
↑ Polski Słownik Biograficzny, t. L, s. 416.
↑ L. Łętowski, Katalog biskupów, prałatów i kanoników krakowskich, Kraków 1853, t. IV, s. 127-128.
↑ W. Krawczuk, Sumariusz Metryki Koronnej. Księga wpisów podkanclerzego Tomasza Zamoyskiego z lat 1628-1635, Kraków 1999, s. 15.
↑ W. Krawczuk, Metryka Koronna Władysława IV Wazy. Sumariusz księgi MK 180 z Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, z lat 1633 - 1635, kanclerstwa Jakuba Zadzika, Kraków 2015, s. 47, 92, 274, 279.
↑ K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 651.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 648-652.
L. Łętowski, Katalog biskupów, prałatów i kanoników krakowskich, Kraków 1853, t. IV, s. 127-128.
S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski, Poznań 1926, t. II, s. 176.

[1] AGAD, Metryka Koronna, sygnatura: MK180, k. 79.

[Niesiecki…-2] K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 648-652.

[Kozierowski…-3] S. Kozierowski, Badania nazw topograficznych na obszarze dawnej wschodniej Wielkopolski, Poznań 1926, t. II, s. 176.

[4] Polski Słownik Biograficzny, t. L, s. 416.

[5] L. Łętowski, Katalog biskupów, prałatów i kanoników krakowskich, Kraków 1853, t. IV, s. 127-128.

[6] W. Krawczuk, Sumariusz Metryki Koronnej. Księga wpisów podkanclerzego Tomasza Zamoyskiego z lat 1628-1635, Kraków 1999, s. 15.

[7] W. Krawczuk, Metryka Koronna Władysława IV Wazy. Sumariusz księgi MK 180 z Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, z lat 1633 - 1635, kanclerstwa Jakuba Zadzika, Kraków 2015, s. 47, 92, 274, 279.

[8] K. Niesiecki, Herbarz polski, wyd. J.N. Bobrowicz, Lipsk 1839-1845, t. VIII, s. 651.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]